Van niks naar novelle: aflevering 10. Volg hoe schrijfcoach David in de aanloop naar Schrijf! 2015 een compleet boek schrijft. Deze week deelt hij zijn trucje om te zorgen dat hij genoeg woorden blijft schrijven.

Ik werk nu elke dag aan mijn verhaal. In mijn agenda staat per dag hoe veel woorden ik wil schrijven. Dat lukt vaak niet, omdat ik om mijn vele bezigheden heen ook denk dat ik in de resterende tijd wel even 1000 woorden op papier knal. Natuurlijk niet; een mens heeft ook lummel-tijd nodig. Uitrust-tijd. Regeldingetjes-tijd.

Niettemin stimuleert het me. Als ik de streefgetallen niet haal, heb ik het weekend om op mijn schema in te lopen. Een vrij weekend moet ik dus verdienen. Het is geen vanzelfsprekendheid.

Het verhaal als een verliefdheid

Nu is het verhaal continu bij me. Zoals verliefdheid. Tijdens de afwas schiet me te binnen hoe ik de geschiedenis van Markus en de vrouw in de wachtkamer wil presenteren: in een dialoog met Emiel.

Vlak voor ik naar bed ga bedenk ik welke tijdspanne het verhaal moet beslaan: een avond en een nacht.

En globaal wat er moet gebeuren: Elsa, Markus’ dochter sluipt het huis uit. Markus snapt haar en verbiedt het, maar ze weet toch te ontsnappen. Markus erachteraan met de bus die hij voor zijn werk gebruikt. Enzovoort, enzovoort.

Het feit dat ik elke dag met mijn verhaal bezig ben, maakt me ontvankelijk voor zulke invallen. Het verhaal is in me. Dus vertrouwd.

Deadline op de loer

Pas vandaag realiseer ik me dat ik nog een maand heb om de novelle af te maken. Krankzinnig weinig. Dagelijks aan het boek werken is geen overbodige luxe. Het is pure noodzaak. Stress ligt op de loer, maar tegelijkertijd ben ik me ervan bewust dat ik niet meer kan doen dan mijn best.

Andere wetenschap: Multatuli schreef zijn Max Havelaar in een paar weken. Het kan dus. Hoewel ik geen Multatuli ben. Nuanceverschil.

Gaat kwaliteit boven kwantiteit?

Het zal jou misschien tegen de borst stuiten: zo bezig zijn met aantallen woorden. Ging kwaliteit niet boven kwantiteit? Nou, dat hangt er vanaf. In deze fase gaat het om het creëren van een lichaam van taal.

En dat het lichaam de vorm van een walrus heeft, dat maakt nu nog even niet uit. (De walrussen niet te na gesproken.) Als het lichaam kan staan, lopen, ademen, dan komt het modelleren.

Zolang het trucje – een vooraf gedefinieerd aantal woorden per dag schrijven – ervoor zorgt dat ik dagelijks aandacht schenk aan mijn verhaal in wording, ben ik tevreden. Kennelijk heb ik zo’n kinderachtige methode nodig om mezelf aan het werk te zwengelen. Jij zult weer een andere manier hebben.

Wees je eigen manager

Bij mij werkt het zo dat ik mezelf op gang moet zwengelen. Als dat eenmaal gebeurd is, wordt het schrijven iets om naar uit te zien. En ook dat gevoel kan weer verdwijnen, gaandeweg. Waarop ik mezelf weer op gang moet zwengelen. Zo is het: schrijven gaat niet vanzelf. Je moet jezelf managen om aan het werk te blijven.

Hoe manage jij jezelf? Deel je tips in de reacties.

Lees de eerdere blogposts over ‘Van niks naar novelle’:

• 0: Van niks naar novelle
• 1: Hoe kies je de naam van je personage? Zoek dubbelheid
• 2: Je eigen schrijfmethode werkt altijd het beste
• 3: Metafoor nodig? Hoe je inspiratie haalt uit wetenschappelijke teksten
• 4: De eerste scène!
• 5: Herschrijven – zo verandert een eerste scène
• 6: Ontdekkend schrijven – laat je inspireren door mogelijkheden
• 7: Lukt het schrijven niet? Geef je verhaal nóg meer aandacht
• 8: Blinde vlekken opvullen? Interview een specialist
• 9: Zo verwerk je jouw research in je tekst

The following two tabs change content below.

• Biografie
• Laatste Berichten

David Mulder

Ik geef schrijfles sinds 1999. En natuurlijk zit ik zelf een groot deel van de dag te tikken. Ik maak allerlei soorten teksten, maar de meeste energie steek ik in mijn romans.

Laatste berichten van David Mulder (toon alles)

• Hoe je hoofdstukken schrijft die zinderen - 12 mei 2021
• Hoe schrijf je over jouw eigen leven? - 1 februari 2021
• Vier tips om meer te schrijven in minder tijd - 22 juli 2020