Leren schrijven? Begin simpel, schrijf veel

Als je een boek wilt leren schrijven, begin dan met simpelweg schrijven. Schrijven zonder de pen van het papier te halen. Schrijven om het schrijven zelf te leren kennen. Niet om iets goeds te maken of om iets zinnigs zeggen. Maar om te leren hoe je jouw schrijfmotor aanzet. Ik heb dit geleerd van de Amerikaanse schrijfster en schrijfdocente Natalie Goldberg. Ik leerde haar methode voor het eerst in India kennen.

Twijfel zorgt ervoor dat je niet begint. Kan ik het wel? Voeg ik wel iets toe? In stap 1 van onze schrijfcursus laten we precies zien hoe het schrijfproces werkt en hoe je ondanks twijfels toch begint én blijft schrijven. Ga voor maar €9,95 direct aan de slag! Klik hier voor meer informatie >>

1: Zet niet te hoog in

Ik vertrok naar India om mijn eigen boek te schrijven. Eigenlijk had ik daarmee te hoog ingezet. Regelmatig stokten mijn zinnen. Een boek? Hoe kon ik nou een boek schrijven? Laat staan een goed boek. Na twee maanden interviewen en schrijven, zat ik vast. Ik had niets zinnigs te melden. Ik besloot om tien dagen in retraite te gaan. Even geen woorden.

In het klooster ontmoette ik Amy, een Amerikaanse kunstenares. Ik zag haar regelmatig schrijven. ‘Wat maak je?’ vroeg ik. ‘Niets,’ zei ze. ‘Ik schrijf gewoon.’ Amy vertelde me dat ze dat had geleerd uit het boek Schrijven vanuit je hart van Natalie Goldberg. Ze had het boek niet bij zich, maar ze herinnerde zich een aantal opdrachten. Ze begon bijvoorbeeld met het zinnetje ‘Ik herinner me’ en daarna met ‘Ik herinner me niet’. Ik werd nieuwsgierig en deed mee. We schreven over de ondergaande zon, over vrijheid, de schommelstoel, stilte, Coca-cola en varkens. Het repertoire was oneindig en het resultaat steeds weer verrassend.

Door deze simpele oefeningen werd mijn schrijven weer rijk. Ik putte mezelf niet langer uit met de gedachte: ik moet een goed boek schrijven. Ik dacht minder na, ik schreef meer. En zo ontdekte ik hoe ik veel makkelijker een boek kon leren schrijven. Ik leerde Natalie’s aanpak kennen, zonder ook maar een woord van haar te hebben gelezen. Terug in Nederland verslond ik haar boeken en vijf jaar later ontmoette ik haar in het echt.

2: Houd het simpel

In het busje van het vliegveld van Albequerque naar Taos, kon ik langzaam wennen aan het nieuwe no- nonsense landschap van New Mexico.

Ik had net een week in New York doorgebracht, tussen grote knipperende reclameborden, haastende mensenmassa’s en wolkenkrabbers. De dorre gele uitgestrekte hete vlakte met enkel hier en daar een saliestruik was bijna te ruim, te groots voor mijn stadse hoofd.

Ik was in het land van Natalie, waar ze in haar boeken levendig over schrijft. Hier zou ik nieuwe dingen leren over schrijven.

3: Je hoeft niet origineel te zijn

Dat die les net zo basaal zou zijn als het landschap, had ik nooit verwacht. Ik had een New York les verwacht. Een New York les met ambitie, snelheid en vernieuwing. Maar nee, Natalie was geen New Yorker, ze was een New Mexicaan. Niet lullen, maar schrijven.

Natalie gaf namelijk helemaal geen les. Ze stond daar alleen maar. Ze gaf geen funky opdrachten over perspectief, tijd of stijl. Ze gooide simpelweg thema’s in de groep, waarover we tien minuten moesten schrijven. Verder niets. Ik schreef over de regen, over de eerste keer dat ik gelukkig was, over gisteren. En ik vond het heerlijk.

In die vijf jaar tussen India en Amerika had ik mijn schrijven en mijn lessen veel te ingewikkeld gemaakt. Ik wilde een origineel boek schrijven, vernieuwende opdrachten geven.

Mijn woorden en ideeën verdrongen elkaar als de taxi’s bij Times New Square. Maar ik was vergeten hoe ik simpelweg kon schrijven.

4: Vind je eigen brandstof

‘Zet je schrijfmotor aan,’ zei Natalie. ‘Zoek uit wat jouw brandstof is. Als je niet weet hoe je je schrijfmotor op gang krijgt, dan weet je niets.’

Zo zaten we daar met vijftig man te ronken en te stomen in die simpele zaal.Er waren geen tafels, het was ook niet mooi ingericht. Natalie zelf zag er simpel en saai uit in haar jaren tachtig legging. Maar schrijven deden we, als gekken, met een boekje op schoot.

Was ik daarvoor nou naar New Mexico gekomen? Om simpelweg te schrijven? Was ik tevreden met deze simpele aanpak? Zou ik zo nog meer boeken kunnen leren schrijven?

Ja. Dit was de basis. Dat voelde ik in hart en nieren.

Simpelweg doorschrijven is de basis van je boek

Ik heb geen tastbare schrijftechnieken van Natalie Goldberg geleerd, maar wel een manier om mijn schrijfvuur aan te wakkeren. Dit simpele non-stop schrijven is voor mij nog steeds de basis, het fundament van mijn schrijven en mijn lessen. Op die bodem kan je een boek bouwen.

Op deze manier leer je niet meteen hoe je een boek schrijft. Maar als je weet hoe je je schrijfmotor aan kan zetten, zal het schrijven van je eigen boek uiteindelijk sneller én dieper gaan.Schrijven vraagt oefening. Met oefenen geef je jezelf een basis.

Wil je leren schrijven? Mijn tip: Schrijf veel. Schrijf onzinnig. Kies een thema, schrijf tien minuten door, zonder te stoppen. Vraag je niet af of het goed is.

En laat me daarna weten hoe het was in reactie op deze blog!

Twijfel zorgt ervoor dat je niet begint. Kan ik het wel? Voeg ik wel iets toe? In stap 1 van onze schrijfcursus laten we precies zien hoe het schrijfproces werkt en hoe je ondanks twijfels toch begint én blijft schrijven. Ga voor maar €9,95 direct aan de slag! Klik hier voor meer informatie >>

The following two tabs change content below.

Nanda Huneman

Als tiener had ik de vaste overtuiging dat schrijven zweverig was. En ik was al zo’n dromer! Mijn moeder noemde me een ‘luchtfietser’. Daarom leek het mij niet slim om mijn leven aan schrijven te wijden.

Laatste berichten van Nanda Huneman (toon alles)