Van niks naar novelle: aflevering 9. Volg hoe schrijfcoach David in de aanloop naar Schrijf! 2015 een compleet boek schrijft. Deze week laat hij in een nieuw fragment zien hoe hij zijn research in de tekst verwerkt.

Eindelijk ben ik op stoom. Het interview met boomverzorger Ruben maakte mijn voorbereiding af. Nu heb ik de informatie die ik nodig had. Ik schrijf nu allerlei scènes waarin boomverzorging eigenlijk geen enkele rol speelt. Maar toch, het feit dat ik de benodigde informatie achter de hand heb geeft me het vertrouwen om steeds weer aan mijn schrijftafel te gaan zitten.

Hieronder een fragment dat ik vandaag schreef. Ik heb Markus’ vriend Emiel geïntroduceerd. Ze runnen samen een tweemanszaak in boomverzorging. In deze alinea vertel ik hoe het allemaal begon. Tussen haakjes wat schrijftechnische achtergrondinformatie van mij.

Fragment

Ze kenden elkaar sinds hun jeugd. Ze hielpen samen met andere jongens uit de buurt de lokale boomverzorger op zaterdag met het opruimen van takken. Hij hing in zijn gordel in de kruin en gooide het gesnoeide hout omlaag. Ruisend blad dat bij het neerkomen op het gazon klonk als colafles die open gaat. Ze verdienden twee gulden per uur om een ochtend lang verlangend omhoog te kijken naar de reet van de man in zijn tuigje die aan de lijnen een dans met de boom uitvoerde, vierend van tak naar tak.

(Dit is rechtstreeks een citaat van Ruben: een dans uitvoeren met de boom, zo omschreef hij het. Toe maar, niet alleen goede informatie maar ook nog eens bruikbare beelden die rechtstreeks de tekst in kunnen.)

Als je maar lang genoeg bleef gaan naar die ochtenden in ruime binnentuinen achter monumentale panden, maakte je telkens promotie. Na het takken sjouwen mochten Markus en Emiel met de zaag en toen dat een beetje ging met de kloofbijl en uiteindelijk was het moment daar dat ze de boom in mochten.

(Wel een aardige drietrapsraket. Takken rapen, zagen, hakken. Er zit ontwikkeling in. Geen wereldschokkende passage, dit, maar wat ik altijd in gedachten houd: zelfs als je schijnbaar onbetekenende passages schrijft is het toch lekker als het stilistisch in orde is.)

Dat deden ze de hele tijd al, na schooltijd, in elke boom die ze maar geschikt achtten. Maar dat moment zou Markus altijd bij blijven: na maanden geduld oefenen mochten ze met de gordel aan, hangend aan de sliding belt, vastgemaakt met de carabiner omhoog tot in de kruin.

(Veel lezers weten waarschijnlijk niet wat een carabiner is. Of een sliding belt. Ik wist het zelf tot voor kort ook niet. Tja, niets aan te doen. Ik ga het niet uitleggen, want ik schrijf tenslotte geen theorieboek elementaire boomverzorging. Waar het om gaat, is dat je de beroepspraktijk geloofwaardig neerzet door woorden te gebruiken die daarin gangbaar zijn.)

Van de groep kinderen waren ze de enige twee die ermee door waren gegaan tot ze net zo groot waren als Bram zelf, de harige bosjesman, zoals ze hem in het begin noemden. Bram had borsthaar dat overliep in zijn baardaanzet in zijn hals. Bram was onmetelijk stoer, met handen die groot en eeltig waren en altijd vol wonden zaten, tegelijkertijd een weeë softie, die de bomen waar hij in klom nogal pathetisch met ‘haar’ en ‘ze’ aanduidde.

Een scène, meerdere doelen

Deze tekst dient meer dan één doel tegelijk. Dat is hoe schrijven gaat: je geeft informatie op meerdere niveaus. In dit geval probeer ik te tonen waar de liefde voor het boomklimmen vandaan komt en tegelijkertijd schets ik de relatie Markus-Emiel.

Ik hoop dat je het leuk vindt om mijn eerste versies te lezen. Als je ooit het uiteindelijke verhaal te lezen krijgt, zal je zien dat er dan veel aan deze passage veranderd is. Mijn kwalijke neiging te lange zinnen te schrijven, zal ik waarschijnlijk tot acceptabele proporties teruggebracht hebben. Wie weet, moet deze scène wel in zijn totaal sneuvelen en is dit de enige plek waar je er ooit kennis van zult nemen…

Wat doe jij met de afgekeurde scènes? Gaan ze de prullenbak in, of bewaar je ze voor ‘je weet maar nooit’?

Lees de eerdere blogposts over ‘Van niks naar novelle’:

• 0: Van niks naar novelle
• 1: Hoe kies je de naam van je personage? Zoek dubbelheid
• 2: Je eigen schrijfmethode werkt altijd het beste
• 3: Metafoor nodig? Hoe je inspiratie haalt uit wetenschappelijke teksten
• 4: De eerste scène!
• 5: Herschrijven – zo verandert een eerste scène
• 6: Ontdekkend schrijven – laat je inspireren door mogelijkheden
• 7: Lukt het schrijven niet? Geef je verhaal nóg meer aandacht
• 8: Blinde vlekken opvullen? Interview een specialist

The following two tabs change content below.

• Biografie
• Laatste Berichten

David Mulder

Ik geef schrijfles sinds 1999. En natuurlijk zit ik zelf een groot deel van de dag te tikken. Ik maak allerlei soorten teksten, maar de meeste energie steek ik in mijn romans.

Laatste berichten van David Mulder (toon alles)

• Hoe je hoofdstukken schrijft die zinderen - 12 mei 2021
• Hoe schrijf je over jouw eigen leven? - 1 februari 2021
• Vier tips om meer te schrijven in minder tijd - 22 juli 2020