Van niks naar novelle: aflevering 4. Volg hoe schrijfcoach David in de aanloop naar Schrijf! 2015 een compleet boek schrijft. Deze week laat hij de eerste versie van de opening zien!
Zoals je kunt lezen in aflevering 2, ben ik begonnen aan de eerste scène van mijn verhaal. Hieronder vind je de eerste versie daarvan: het resultaat van een uurtje vrijmoedig tikken. Inmiddels heb ik deze scène ook alweer herschreven. Het resultaat daarvan deel ik volgende keer met je. Zo kun je tot op de centimeter nauwkeurig zien hoe mijn tekst tot stand komt.
Het oog van de storm
Markus wrong de schroevendraaier tussen de lade en het bovenblad. Het kraken van het hout dat hij forceerde deed hem denken aan de verstandskies die een dag eerder uit zijn kaak verwijderd was. De chirurg had na enig wrikken zijn assistent de opdracht gegeven de grote tang te gaan halen, ‘die we normaal nooit gebruiken’. Markus had de witte knie van de arts op zijn borstkas moeten dulden en met een naar voren geknakte nek het kracht zetten moeten aanhoren, alsof de man een protesterende drol naar buiten probeerde te werken.
‘Godverdomme,’ zwoer Markus, toen hij merkte dat het hout weliswaar spleet, maar op de verkeerde plek, zodat hij het dressoirkastje wel gemold had, maar de sleuf van het slot alsnog verzonken bleef in de schede. Hij schrok van zichzelf, toen de vloek uit zijn mond kwam. Vanaf het moment dat Elsa kon praten had hij zichzelf aangeleerd om vloekloos door het leven te gaan. Eerst alleen als zijn dochter erbij was, maar later steeds meer als een voor zichzelf bedoeld statement. Niet vloeken betekende: in balans zijn. Betekende: controle. Het vuilbekken was hem met de paplepel ingegoten door zijn beide ouders, die met elkaar wedijverden wie de meeste smeerlapperij in een zin kon proppen. Zijn vader kon een woord, beginnend met ‘godgloeiende-‘, een adem teug lang op het ritme van zijn op en neer wippende sigaarpeuk laten voortduren, als hij met zijn waterpomptang bezig was de leidingen van de cv installatie aan elkaar te bevestigen.
Toen Markus de vloek uit zijn mond voelde opwellen, probeerde hij hem te smoren in zijn mond die vol zat met hechtingen en lillend tandvlees. Hij wilde de uitroep binnen houden, want eraan toegeven zou betekenen dat hij definitief de controle over zijn leven kwijt was. Een bewijs van iets dat hij al wist. Maar na de eerste lettergreep, ‘godvrr,’ liet hij hardop en volmondig de ontlading komen, zoals soms in hijgpartijen met Pon, als hij zijn orgasme wilde inhouden en hij pas als het al in hem omhoog kolkte besefte dat het daarvoor te laat was en hij zich eraan overgaf, jammerend van zowel genot als spijt.
Het dressoirkastje stond onverzettelijk op zijn staakpootjes. Het gespleten hout als een kruin op zijn voorhoofd. Pon had de laden lichtblauw geschilderd en de rest van het hout oranje. Koperbeslag sierde de randen. Het was de fusion van antiek en eigentijds waarmee ze zo’n vijf jaar geleden begonnen was, en die ze door ontwikkeld had. De stijl die was aangeslagen bij een publiek van vrouwen in cowboy laarzen onder bloemetjesjurken en waarmee ze nu zichzelf van goedbetaald werk voorzag.
Vandaag, nu, op dit moment, liet ze zich toejuichen, bij de opening van haar nieuwe, grote, hip vormgegeven winkel. Hij was er niet bij. Hij stond in de gang een van haar eerste creaties toe te takelen.
Lees de eerdere blogposts over ‘Van niks naar novelle’:
- 0: Van niks naar novelle
- 1: Hoe kies je de naam van je personage? Zoek dubbelheid
- 2: Je eigen schrijfmethode werkt altijd het beste
- 3: Metafoor nodig? Hoe je inspiratie haalt uit wetenschappelijke teksten
David Mulder
Laatste berichten van David Mulder (toon alles)
- Hoe je hoofdstukken schrijft die zinderen - 12 mei 2021
- Hoe schrijf je over jouw eigen leven? - 1 februari 2021
- Vier tips om meer te schrijven in minder tijd - 22 juli 2020
Ben benieuwd wat je herschreven hebt aan dit hoofdstuk! Ik had wel een vraagje. Heb je het idee al helemaal in je hoofd zitten voor je gaat schrijven of is er alleen een losse zin, of vaag ideetje, dat dan tijdens het schrijven vorm krijgt? Groetjes, Nanouk
Hoi Nanouk,
Dat laatste. Ik weet nog niet hoe het verhaal gaat lopen. Het kan nog alle kanten op. Faliekant mislukken, of tot een boeiend verhaal ontwikkelen…
Dag David,
Vorig jaar, op het Schrijf evenement 2013, heb ik uw schrijfkunsten live aanschouwd. Ik heb toen veel aan uw tips gehad.
In dit stukje zie ik een paar van de tips die u toen gegeven heeft in voor komen. Grappig.
Het stuk wekt een paar vragen op, om maar een voorbeeld te geven, waardoor ik verder wil lezen.
Ik ben ontzettend benieuwd waar dit heen gaat, hoe het zich ontwikkeld, en of er nog meer te leren valt dan ik toen van u gedaan heb.
Ik heb van een ander geleerd dat je als schrijver altijd in het hoofd moet hebben waar je heen gaat met je verhaal. Ik denk dat ik daarom, destijds, gestopt ben met schrijven. Het lukte mij maar niet te voorspellen waar ik heen wou gaan met mijn karakter. Hoe het zou eindigen. Het einde, daar liep ik op vast. Ik veranderde het dus ook voortdurend! Ik begrijp nu dat u het schrijft zoals het in u opkomt.. dat klinkt zoveel aantrekkelijker om te doen.
Succes met deze uitdaging, en ik blijf op de voet volgen.
Wat goed om te horen. Zo zie je maar: zo veel schrijvers, zo veel schrijfmethodes…
Hoi David.
Het is een heel goed voorbeeld. Alleen ik heb een vraagje. Hoe moet je de opbouw maken? Ik wil graag een Science fiction Boek maken :D. Ik hoop dat het me ook gaat lukken. Danku voor de tips die u gaat geven alvast. :D. Groetjes, Aisha