Als kind schreef ik heel gemakkelijk. Verhaaltjes rolden zó uit mijn pen. Daarmee oogstte ik behoorlijk wat lof uit de omgeving. ‘Marjon wordt schrijfster’ hoorde ik regelmatig.
Dat werd ik ook, maar dat had heel wat voeten in de aarde. Want dat gemak waarmee ik als kind schreef, bleek in mijn puberteit verdwenen.
Wat is schrijftalent?
Als kind heb ik schrijftalent blijkbaar gekoppeld aan moeiteloos schrijven. Verhaaltjes kwamen immers zomaar op papier en de aanmoedigingen zorgden voor nog meer ideeën.
Dat zijn ideale omstandigheden. De onbevangenheid van het kind dat nog dicht bij de imaginaire wereld staat én het applaus.
Maar dat bleef niet zo. Op een bepaalde leeftijd begin je anders naar jezelf en naar je schrijfsels te kijken. Je ontdekt dat niet de hele wereld applaudisseert. Er komt kritiek of je wordt genegeerd.
Al deze elementen zagen aan de stam van het zelfvertrouwen, waardoor het schrijven steeds minder vanzelf gaat. En dat is zó jammer.
Want schrijftalent is een aanleg om te schrijven. Schrijftalent zegt iets over je omgang met taal in combinatie met je vermogen om te vertellen. Meer is het niet.
Hoe weet je of je schrijftalent hebt?
Als je iets leuk vindt, gaat het je meestal gemakkelijk af.
Wie een soepel lijf heeft, van ritme houdt en van bewegen, heeft danstalent.
Wie in beelden denkt en dol is op het lijnenspel heeft tekentalent.
Wie blij wordt van de natuur, opbloeit van insecten en bloemen, graag in de aarde wroet, heeft waarschijnlijk talent voor tuinieren.
Zo simpel is dat.
Dus als je houdt van taal en van verhalen verzinnen, heb je schrijftalent.
Wat houdt jou tegen om verhalen te schrijven?
Het idee dat ik niet genoeg schrijftalent zou hebben, heeft mij vele jaren verlamd.
Jaren waarin ik een hele stapel romans had kunnen schrijven.
Gaandeweg ben ik erachter gekomen dat het plaatje uit mijn jeugd niet meer klopte.
Verhalen vielen niet vanzelf op papier en ik kreeg niet zomaar van iedereen applaus.
Dat waren twee grote inzichten die me enorm geholpen hebben.
Het besef dat het schrijven van verhalen een proces is én de wetenschap dat er mensen zijn die je kunnen vertellen hóe je verhaal beter op papier krijgt, waren nodig om mezelf op dit vlak te ontwikkelen.
En langzamerhand voldoende zelfvertrouwen te krijgen om mezelf te laten zien. Want dát is wat er van je wordt gevraagd als je schrijft. Je laat iets zien van jezelf, iets van jouw binnenwereld. Dat is heel spannend.
Eén bepaalde vraag heeft me in dit proces enorm geholpen.
Die vraag werd me door een coach gesteld en ik stel hem vandaag graag aan jou:
Wie laat jij bepalen wat goed genoeg is?
Als deze vraag bij je binnenkomt, sta er dan even bij stil. Het antwoord komt vanzelf. Het enige dat je hoeft te doen, is even op te letten en te luisteren.
Wie of wat laat jij bepalen wat goed genoeg is?
Geef jezelf toestemming om te schrijven
Vroeger gaf ik mijn macht uit handen, want ik liet anderen bepalen of mijn schrijfwerk goed genoeg was. Als er kritiek kwam, kon ik die niet zien als hulp. Voor mij was het enkel een bevestiging dat ik blijkbaar niet genoeg schrijftalent had.
Aan deze negatieve spiraal ben ik ontsnapt, omdat het verlangen naar schrijven mij niet losliet. Ik bleef die drang voelen en daarom moest ik ontsnappen uit die spagaat van wel willen en niet kunnen.
Pas op het moment waarop ik mezelf toestemming gaf om te schrijven, ging het weer stromen. Dat had te maken met een truc.
Geen bestsellers
Ik gaf mezelf namelijk geen toestemming om bestsellers te schrijven, in tegendeel. Ik gaf mezelf alle ruimte om bagger te schrijven. Clichés, platitudes, mierzoete romantiek, afgezaagde voorspelbare verhalen met doorsnee personages.
Ik schreef weer.
Het was niet goed. Het was niet briljant, het was bagger en dat mocht.
Voordien was ik zó bang om het niet goed genoeg te doen, dat ik helemaal stagneerde. Die blokkade doorbrak ik met mijn toestemming aan mezelf om alles te schrijven.
Toen mijn pen weer ging dansen, kwam de kwaliteit vanzelf. Ik heb immers schrijftalent!
Wil je nog meer lezen over schrijftalent en de redenen waardoor je jezelf kunt blokkeren? Download dan hier mijn gratis e-boek: Hoe je direct kunt starten met schrijven van verhalen op basis van je eigen leven zonder je zorgen te maken of je wel genoeg schrijftalent hebt.
Laatste berichten van Marjon Sarneel (toon alles)
- Schrappen maakt je verhaal stukken beter en zo pak je dat effectief aan - 11 juni 2020
- Een schrijfdroom moet je nooit opgeven - 4 november 2019
- Hoe je het brein van je lezer activeert en je verhaal beeldend maakt - 15 oktober 2019
Hey Marjon,
Bij toeval stuit ik op een artikel van jou en je tekst voelt alsof je het voor mij geschreven hebt. Ook ik schreef altijd korte stukjes over wat ik beleefde, ook later over allerlei zaken die ik tegen kwam en er werd altijd heel blij en positief op gereageerd. ook mij werd gezegd om er iets mee te doen, maar hoe dan en welke richting? Ik ben inmiddels 65 jaar , maar ook nu vind ik schrijven leuk, al is het zonder doel. Taal hoort wel bij mij, zo zie ik elke fout in een krant of tijdschrift zonder erna te kijken; dat is geen verdienste, maar het valt mij gewoon op. Ik hoef niets met mijn mogelijke aanleg voor taal, maar wanneer jij mij een tip zou kunnen geven om er wel iets mee te doen, al is het voor tijdvulling en plezier, dan hoor ik dat heel graag van je.