Toen ik anderhalf jaar geleden begon aan mijn roman Pooldrift, die onlangs is uitgekomen, had ik nog weinig concrete plannen. Natuurlijk, ik wist wie de hoofdpersoon moest worden en er doolde een aantal nevenpersonages in mijn hoofd. Ik had de locatie, Tenerife, waar ik ook was geweest om research te doen. Maar hoe het verhaal zich precies moest ontwikkelen wist ik nog niet.

Spanningsboog aanbrengen

Veel mensen denken dat je eerst een volledig uitgedachte verhaallijn (synopsis) moet hebben voordat je begint met het schrijven van eigen roman. Ik vind dat niet echt nodig. Je moet de wil hebben om vanaf het eerste woord de lezer in de houdgreep te klemmen. En vervolgens niet meer los te laten. Of je dat voor elkaar krijgt heeft alles te maken met de spanningsboog die je aanbrengt. En die kan ook schrijvenderwijs tot stand komen.

Stel je de spanningsboog voor als een koepelvormige boog die je verhaal overkapt.

Laten we zeggen dat het regent, en dat je de lezer met die overkapping voortdurend bescherming moet bieden.

Als de spanningsboog nu gaten vertoont, dan zal je lezer een ander heenkomen zoeken, want op een nat pak zit niemand te wachten.

Een roman schrijven doe je niet vanuit het niets

De spanning vasthouden kun je niet zomaar. Het is als een spier, die je door oefening steeds sterker maakt en die daardoor aan uithoudingsvermogen wint. Als je een ongetrainde hardloper bent, kun je beter niet meteen met de marathon te beginnen. Bij een roman schrijven geldt hetzelfde.

Je kunt het beste beginnen met een kort verhaal. Dan doe je ervaring op. Je merkt hoe je de lezer kunt boeien. Hoe je haar aan de hand meeneemt door je verhaal. Hoe je zorgt dat er in elke alinea iets te beleven valt. Zodra je dat beheerst, kun je aan iets langers beginnen. En zo steeds een stapje verder.

Wending en dilemma in je roman

Voor stuwing in je roman heb je dilemma’s nodig. Je moet je personages in een zo lastig mogelijk parket brengen. Geef ze problemen, anders wordt je verhaal vrijblijvend. Zodra je hoofdpersoon denkt te kunnen ontsnappen aan de moeilijkheden, moet jij iets verzinnen waardoor dat toch weer niet lukt.

Om dynamiek aan te brengen in de tekst maak je gebruik van wendingen. Als het verhaal continu in dezelfde richting kabbelt, wordt het saai. Dus gooi je op gezette tijden het roer helemaal om. Zo blijft de lezer bij de les (en de afwisseling maakt het schrijven van een roman ook plezieriger).

De wending wordt vaak aangeslingerd door het dilemma. Dus die twee zijn nauw met elkaar verbonden. Als je roman een auto is, dan is het dilemma de motor en de wending het stuur. Aan een motor zonder stuur heb je niets en andersom evenmin. Dwing je personages om keuzes te maken door ze het water tot aan de lippen te brengen. Zo lokt het een het ander uit.

Reality check

Wil jij een roman schrijven die van begin tot einde boeit? Vraag je dan bij elke passage af wat er precies zo spannend aan is. Als je dat niet kunt formuleren, dan weet je dat er iets ontbreekt. Vraag vrienden en bekenden om fragmenten uit je tekst te lezen. Laat ze dan aangeven welke stukken ze boeiend vonden en welke niet. Zo kom je erachter of je op de goede weg zit!

En onthoud: soms is het frustrerend dat je de pagina’s waar je zo op geploeterd hebt moet schrappen. Maar uiteindelijk geeft het altijd voldoening als je tekst ervan opknapt.

[wave] Meer schrijftips? Vraag de gratis schrijfles aan.

The following two tabs change content below.

• Biografie
• Laatste Berichten

David Mulder

Ik geef schrijfles sinds 1999. En natuurlijk zit ik zelf een groot deel van de dag te tikken. Ik maak allerlei soorten teksten, maar de meeste energie steek ik in mijn romans.

Laatste berichten van David Mulder (toon alles)

• Hoe je hoofdstukken schrijft die zinderen - 12 mei 2021
• Hoe schrijf je over jouw eigen leven? - 1 februari 2021
• Vier tips om meer te schrijven in minder tijd - 22 juli 2020