Geweldig, als je fantasie hebt. Dat komt van pas als je verlegen zit om een leugentje om bestwil. Of als je kinderen naar bed brengt die een verhaaltje eisen. O, en als je een boek schrijft. Dan ook. Toch?
Ik vraag het me af. Fantasie wordt in het woordenboek omschreven als: ‘verbeeldingskracht, kracht zich iets voor te stellen’. Uit die definitie blijkt al dat de schrijver niet vanuit het luchtledige het ene na het andere briljante idee te binnen schiet. Het gaat erom dat de schrijver er goed in is om zich een situatie levendig voor te stellen. En dat hij van daaruit een slimme keuze maakt uit de mogelijkheden voor een vervolg.
Ikzelf heb geen fantasie, heb ik gemerkt. Hoe langer ik mijn schrijfproces analyseerde, hoe sterker mijn overtuiging werd dat ik niets anders doe dan elementen in mijn verhaal met elkaar verbinden. Schrijven bestaat voor mij uit het zoeken naar manieren om verhaallijnen, ideeën, thema’s, beelden bij elkaar te brengen. Ik spreek liever van ‘vindingrijkheid’, als me dat gelukt is. Of: ‘volharding’. Want het is vaak een kwestie van niet opgeven, als het moeilijk is om die eenheid in je verhaal aan te brengen.
Diepgang in je verhaal komt voort uit samenhang
Doorzetten, mogelijkheden aftasten. Dat klinkt heel wat minder sexy dan fantaseren, ben ik bang. Wat veel mensen voor fantasie houden, is in mijn ogen eerder: met losse flodders schieten. In het wilde weg ideeën neerpennen. Maar hoe zou zo’n werkwijze ooit een goed boek kunnen opleveren? Diepgang komt voort uit samenhang. De lezer wil het idee hebben dat alles in jouw boek met alles te maken heeft. Anders had het wel in een ander boek gestaan.
Fantasie maakt het schrijven moeilijker
Je te veel laten leiden door je ‘fantasie’ (in de lichtzinnige, romantisch gekleurde opvatting van het woord) kan je voor grote dilemma’s stellen. Want hoe gemakkelijker je de scènes en plotwendingen uit de lucht plukt, hoe moeilijker je het jezelf maakt om die uiteindelijk naar elkaar toe te schrijven.
De schrijver is een ouwe koppelaarster
Verzucht jij wel eens: ‘had ik maar wat meer fantasie’, bedenk dan: niemand heeft fantasie. Oké, waar sommigen goed in zijn, is koppelen. Zie je verhaal als een vriendenkring en jezelf als een ouwe koppelaarster. Je weet precies wie goed bij elkaar zouden passen. En dan moet je slim zijn om die twee ook te laten inzien dat ze voor elkaar gemaakt zijn. Je nodigt ze tegelijkertijd te eten uit. Of dat je afspreekt in de kroeg en, kijk nou, daar heb je Sandra ook, is dat niet gezellig, Evert?
Kom op, geef toe dat je ervan geniet.
Hoe werkt schrijven bij jou?
Heb jij fantasie? Hoe kom je tot ideeën? Ik kan wel doen alsof ik de waarheid in pacht heb, maar waar het op neerkomt is dit: iedereen heeft zijn/haar eigen schrijfproces. Je kunt hoogstens schrijfmanieren van elkaar herkennen. En daar je voordeel mee doen.
David Mulder
Laatste berichten van David Mulder (toon alles)
- Hoe je hoofdstukken schrijft die zinderen - 12 mei 2021
- Hoe schrijf je over jouw eigen leven? - 1 februari 2021
- Vier tips om meer te schrijven in minder tijd - 22 juli 2020
Ik maak gebruik van dingen uit het echte leven. Dat moet wel, om het “echt” te doen overkomen. Ik denk dat er inderdaad te moeilijk gedaan wordt over fantasie. Daardoor vinden mensen het zweverig als je schrijft. Wel kun je het zo onmogelijk/mogelijk maken als je wilt. Wil jij dat je hoofdpersoon op een vliegend tapijt boven de Euromast gaat hangen, doe dat. Als het maar lijkt dat het logisch is in het verhaal. Dat soort dingen vind ik lwuk om te doen.
Ilse
ik schrijf over mijn eigen leven.
even een aanvulling ik drukte te snel op verzenden. ik gebruik wel ook vaak dromen of wensen of dergelijke dingen die ik dan in een verhaal verwerk voor een ander personage
Ik vergroot mijn thema en onderwerp eerst goed uit, om vervolgens de hoofdfiguur met complicaties op te zadelen. Zijn doel van in het begin duiden zodat de lezer meteen mee is. Dan blijft nog steeds dat thema en wat ik echt wil delen met de doelgroep erg belangrijk om te staven of ik niet te veel verhaallijnen uitzet. Ieder verhaallijn moet in verbinding staan met het probleem. Schrijven kost ongelofelijk veel denk energie. Fantasie kan ik niet toelaten want het zijn waargebeurde feiten die ik in een triller bedacht heb en hier en daar wel verandering aanbracht.
Kijk het ligt hier allemaal uitgewerkt, klaar om te beginnen schrijven. Ik heb momenteel geen discipline om dat gevecht aan te gaan.
Groeten Chris
Dat vind ik mooi voorgesteld, de verhaallijnen als personen. Het is een soort houvast, een structuur. Ik wil uitproberen of dat bij mij ook gaat werken. In ieder geval bedankt voor de suggestie
Fantasie / verbeelding is voor mij heel belangrijk omdat ik scènes voor me zie en alles qua verhaal/personages zelf moet verzinnen. En daarbij moet uiteraard alles kloppen.
Ik moet wel een grove verhaallijn hebben en het idee moet grotendeels grof af zijn zodat ik nooit stil blijf staan en verder kan.
Ik leer nu tijdens het vormen van mijn eerste boek al heel veel en heb het gevoel dat het beter en beter wordt. En daarmee wil ik absoluut niet arrogant overkomen maar zo voel ik het zelf.
Ik kan soms weken eraan werken en dan weer 5 weken niet. Het duurt soms weken of maanden en dan dient zich ineens een oplossing aan.
Maar mijn gevoel moet wel goed zijn. Als mijn gevoel niet goed is, blijft het alleen optioneel of wordt het geschrapt.
Fantasie is belangrijk. Alle bestsellers en thrillers zijn gebaseerd op fantasieën. Als je schrijft over jouw leven is het gewoon een biographie. Dat betekent dat ieder mens schrijft over zijn leven en dat is een boek. Dus fantasie is een van belangrijke waarden om een goede boek te kunnen schrijven.
Je moet je inleven in je hp. Dan kun je wel ‘fantaseren’ over wat die allemaal meemaakt. Als je eenmaal het begin hebt en je weet ongeveer waar het naar toe moet, dan weet je hoe je hp erop reageert en kun je makkelijk verder.
Ik wil een boek schrijven over waargebeurd familie probleem met veel falende instantie,s. Een soort autobiografie. Maar ik wil wel zoveel mogelijk bij de waarheid blijven dus zullen er personen zijn die er moeite mee zullen hebben.
Hoe kan ik mn boek schrijven over de gebeurtenissen zonder in de problemen te komen.
Wat mij betreft is het belangrijkste aan een verhaal het concept. Dat is een geweldig idee als basis voor een verhaal. Dat krijg je niet zonder creatief nadenken en dus fantasie. Een idee is niet genoeg, zei Mulisch. Dus is het koppelen en verbinden van motieven en thema’s ook belangrijk. Zonder concept gaat je verhaal iedereen voorbij als een cruiseschip in de nacht.