‘Wielrennen is een sport van verliezen,’ hoorde ik een ploegleider op tv zeggen. ‘En heel af en toe win je een keer.’ Zo is het ook als je begint met schrijven. De keren dat je de plank mis slaat zijn veruit in de meerderheid. En heel soms schrijf je een alinea waarmee je de spijker op z’n kop slaat.
Na veel oefenen zul je merken dat die voltreffers steeds vaker voorkomen. Maar dan zul je wel eerst de volgende fouten uitentreuren gemaakt moeten hebben: de top vijf van manieren om je tekst om zeep te helpen.
1. Je houdt de tekst voor jezelf
Dé manier om te zorgen dat je blinde vlekken blinde vlekken blijven, is door je teksten voor eigen gebruik te schrijven. Zeker niet aan anderen laten zien. Je kunt je verhaal zelf keer op keer lezen en nog over het hoofd zien dat het eigenlijk ongeloofwaardig, saai of rommelig is.
2. Je zorgt voor harmonie in je verhaal
Als je er zeker van wilt zijn dat de lezer jouw verhaal na vijf bladzijden aan de kant legt, hou het dan vooral gezellig. Laat je personages veel lachen, prachtige liefde ervaren en succesvol zijn. Heel fijn voor de mensen in je boek; een ramp voor degenen die het moeten lezen. Jouw publiek wil spanning. Hoe krijg je spanning? Door problemen.
3. Je wilt het in één keer goed doen
Als je echt broddelwerk wilt afleveren, dan is het volgende adagium misschien wel wat voor jou: ‘Niets meer aan doen’. Gewoon die tekst in één streek op het papier zetten en klaar. Vertrouw op je talent en op de ‘flow’ waarin je het stuk schreef. Dan kun je er vanuit gaan de zinnen kreupel zijn en dat de samenhang met de rest van de tekst ver te zoeken is.
4. Je wacht op inspiratie
Wachten. Dat staat je te doen. Gewoon wachten tot alles helemaal goed voelt en je ineens overspoeld wordt door die golf van inspiratie. Dat verrukkelijke moment waarop het voelt alsof de woorden je door de lieve God zelf worden ingefluisterd. Wacht daarop. Een prima recept om ervoor te zorgen dat je verhaal nooit af komt.
5. Je blijft autonoom
Laat je vooral niet beïnvloeden. Dus geen andere schrijvers lezen en als je dat al doet, steek er dan pertinent niets van op. Vermijd ook schrijfclubjes en cursussen. Voor je het weet brengen ze je daar op ideeën en ga je aan de slag met zaken als stijl, structuur en wat al niet meer.
Er zijn talloze manieren om een verhaalidee te verprutsen. Deze blogpost is te kort om ze allemaal op te sommen. Weet je nog meer methodes om de mist in te gaan? Misschien wel uit eigen ervaring? Deel ze hier met je collega-schrijvers van Boekschrijven.nl.
David Mulder
Laatste berichten van David Mulder (toon alles)
- Hoe je hoofdstukken schrijft die zinderen - 12 mei 2021
- Hoe schrijf je over jouw eigen leven? - 1 februari 2021
- Vier tips om meer te schrijven in minder tijd - 22 juli 2020
Mooi stukje, David en heel waar. Vooral tekst voor jezelf houden en dat autonome spreekt me erg aan, in de zin dat ik daar zelf vooral voor moet uitkijken.
Leuke invalshoek ook: niet vertellen wat je moet doen om een goed verhaal te schrijven maar wat je moet doen als je je verhaal om zeep wil helpen.
…maar wat als je het 10 anderen laat lezen en alle tien vinden ze iets anders van je verhaal? naar jezelf blijven luisteren of ? ik doe altijd dat laatste maar stel dat het niemand echt aan zou spreken wat je schrijft .. tja.. dan moet er toch ook weer een bel gaan rinkelen. wat vind jij?
Als je van tien mensen een reactie krijgt, is dat een schat aan informatie! Je krijgt er inzicht van. Je gaat steeds beter snappen hoe mensen lezen. En daar kun je je voordeel mee doen. Omdat je onmogelijk elke lezer tevreden kunt stellen, ben je zelf de ultieme beoordelaar van je werk. Het gaat erom dat je jouw verhaal zo goed mogelijk over het voetlicht brengt. En de reacties van anderen kunnen je helpen om te bepalen of dat gelukt is. Die lezers kunnen alsnog jouw verhaal lelijk of saai vinden; dat is dan een kwestie van smaak. Maar jij hebt wel je boodschap goed kunnen overbrengen.
Maar wat moet je doen als je in je verhaal een gevoel beschrijft en als iemand het leest en zegt dat iemand nooit zo’n gevoel kan krijgen bij die gebeurtenis? Want dat gebeurd mij vaak maar ik weet dan niet of ik naar dat persoon moet luisteren
Dat is waardevolle informatie, die je van die lezer krijgt. Deze lezer vindt het niet geloofwaardig. Soms kan het helpen om in je tekst te laten blijken dat je weet dat het inderdaad ongeloofwaardig is, maar dat het toch zo ging. Een lezer is bereid om veel aan te nemen. Dat komt omdat in boeken de verwikkelingen vaak extremer zijn dan in het echte leven. Dat weet de lezer en dat wil de lezer ook. Dus je schotelt je publiek iets nieuws voor. Het is aan jou om het zo in te pakken dat men ook gelooft wat je schrijft…
Lisa-Aimee, ik zou die passage bij een aantal andere ‘meelezers’ checken; als zij precies hetzelfde zeggen, zou ik er nog eens goed naar kijken. En vragen welk gevoel dan wel bij zo’n gebeurtenis zou passen.
Mensen kunnen heel verschillend reageren op een gebeurtenis; wat voor de ene persoon een heel raar gevoel/rare reactie zou zijn, kan bij de andere heel plausibel zijn. De context van de gebeurtenis maakt daarbij ook uit.
Ik ben het hiermee eens. Meerdere lezers kunnen je deelgenoot maken van meerdere leeservaringen. Maar wees je er ook van bewust: je kunt nooit iedereen tevreden stellen.
Hoelang mag je verwachten dat mensen tijd nemen om je verhaal te lezen? Na een week was ik al heel nerveus… Ik dacht dat niemand het goed vond. Hoe langer ik geen reactie kreeg hoe kritischer begon ikzelf al te herlezen en aan te passen. Het gekke is, dat als er reacties kwamen ze vaak ook net die dingen vertelden die ik zelf ook aan het ontdekken was. Kan je aan je lezers een deadline vragen? Ik vond het wachten heel frustrerend…omdat je verder wil en eigenlijk ‘verplicht’ wordt om te stoppen met schrijven… Of althans dat was ik ik dacht te moeten doen.
Mensen hebben het druk en moeten eerst tijd vrij maken om je verhaal te lezen. Misschien vinden ze het ook spannend, omdat jij misschien een uitgebreid verslag verwacht. Dus dan schuiven ze het voor zich uit. Misschien kun je het er van tevoren met een lezer over hebben: wanneer denk je dat je het gelezen kunt hebben? Dan zit je niet elke dag in spanning of ze het al uit hebben…
leuk zeg dat verhaal