Wil je je eigen boek uitgeven, dan is de simpelste manier: een uitgeverij vinden. Je kunt het natuurlijk zelf op de markt brengen, maar dat is een uiterste noodgreep. Bij uitgeverijen hebben ze alle praktische kennis: het boek opmaken, laten drukken en binden, afbeelding voor de kaft verzinnen, transport, publiciteit en ga zo maar door.
Dus tenzij je zelf bedreven bent in dat soort dingen, is het prettig als iemand anders het voor je regelt. Duidelijke rolverdeling: jij wilt een boek schrijven en zij willen het uitgeven.
Hoewel dat dus de simpelste manier is, wil het nog niet zeggen dat het daadwerkelijk simpel is. Want zie je manuscript maar eens onder de aandacht te brengen van een redacteur. Natuurlijk: als je het opstuurt zullen ze het lezen.
Maar om ervoor te zorgen dat deze medewerker niet na de eerste alinea afhaakt, moet je meteen flink wat laten zien.
Begeleidende brief
Het begint met de begeleidende brief. Hoe je het ook wendt of keert, het is al een proeve van bekwaamheid. Je biedt je verhaal aan en dat zul je op zo’n manier moeten doen, dat de nieuwsgierigheid geprikkeld wordt.
Maak er geen epistel van negen kantjes van, dat is niet wat ik bedoel. Maar als je erin slaagt de lezer enthousiast te maken om aan je verhaal te beginnen, dan roept dat de verwachting op. Wat je in de brief kunt, dat zul je in dat manuscript ook kunnen.
Vertel over de dilemma’s van je hoofdpersoon. Laat zien waarom juist dit boek een nieuw licht werpt op een al eeuwenoud en algemeen menselijk probleem. Stel je daarbij voor dat je een groepje kinderen in de ban moet houden van een spannend verhaal. Je wilt niet dat de aandacht wegvloeit.
Spanningsboog
In de begeleidende brief zit een spanningsboog, net als in je werk. Ook hier trek je alle literaire trucjes die je kent uit de kast. Wissel korte en lange zinnen af. Varieer ook in de ‘sfeer’ van de zinnen.
Daarmee bedoel ik: de lezer aanspreken, dan weer een beschouwende passage, wellicht een quote, met daarna een beschrijving van de benauwende hitte waarin je verhaal zich afspeelt… Nogmaals: maak je brief moet niet te lang. Maar hij mag ook onder geen beding standaard zijn.
Lekker maken
Heb je de redacteur lekker gemaakt om aan de tekst te beginnen, dan moet je het ook waarmaken. Bij voorkeur meteen in de eerste zin.
Het gevaar ligt op de loer dat je zo lang op die zin zit te ploeteren, dat hij gekunsteld en lelijk wordt. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Ook is het niet noodzakelijk om te beginnen zoals Márquez soms doet, namelijk al in de eerste zin een blik vooruit werpen op het vervolg van het boek. Al is het wel mooi…
‘Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliana Buendia denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met ijs.’ (Uit: Honderd jaar eenzaamheid) In deze zin zijn we zowel aan het begin als aan het eind van het verhaal. We zijn voor het vuurpeloton en we zijn bij het ijs. We zijn bij de volwassen Aureliano en bij de jongen.
Een schrijver waarvan ik nu een boek lees, Jushua Ferris, begint zijn roman De naamlozen als volgt: ‘Het was een meedogenloze winter.’ Hier zitten we meteen midden in de hardvochtigheid. Kou. En bovendien geen mededogen. De tweede zin: ‘Vlijmende rukwinden vanaf de Hudson en East River.’
Geen werkwoord in deze zin. De stijl is zo staccato als het geluid van ijspegels die een voor een door kinderen afgebroken worden.
Niet in de prullenbak
Goed, ik zal niet net doen alsof je er na een goede brief en een beginzin al bent. Je hebt nog een paar honderd pagina’s voor de boeg om te laten zien wat je in je mars hebt.
Maar wat je hebt gewonnen is: welwillendheid. Je hebt de lezer het vertrouwen gegeven dat er iets te genieten gaat zijn. En dat kan goed van pas komen. Bij eventuele onvolkomenheden in het vervolg van je eigen boek, zal de beoordelaar niet meteen de print in de prullenbak gooien.
Ben jij benieuwd of jouw eerste zin in de smaak valt? Laat hem dan hier achter. Wij, en ook de andere lezers van deze blog, kunnen je een reactie geven…
[wave] Meer schrijftips? Vraag de gratis schrijfles aan.
David Mulder
Laatste berichten van David Mulder (toon alles)
- Hoe je hoofdstukken schrijft die zinderen - 12 mei 2021
- Hoe schrijf je over jouw eigen leven? - 1 februari 2021
- Vier tips om meer te schrijven in minder tijd - 22 juli 2020
De eerste zin van mijn boek is de tekst op het schutblad:
Zeven machten,
Voor eeuwig verbonden in een bloedrode Steen
Alleen samen kunnen ze de Vijand aan
De confrontatie wacht in een allesverzengende Duisternis
Alleen een Puur Hart kan hen nog redden…
Hi Marieke,
Mooi begin van je boek. Veel schrijfplezier nog!
Koen – redactie
Dit zijn de eerste paar zinnen van mijn boek:
Gefascineerd keek ik naar de glanzende licht-blauwe bol. Wanneer ik gefocust naar het midden van het merkwaardige ding keek, leek het net alsof ik de diepte in werd getrokken.
Hallo Anita. Spannend begin. De suggestie van gevaar werkt goed (de diepte in getrokken worden).
Wie weet kan het woord ‘gefocust’ er wel uit, immers: als je naar het midden van iets kijkt, ben je sowieso al aan het focussen.
Eenzaam en alleen liep ze daar, door de droge woestijn, haar silhouet donker afstekend tegen de ondergaande zon. De temperatuur begon te dalen, net als de moed, die haar langzaam in de schoenen begon te zakken.
Beste Robin,
Hoewel je een heel mooi sfeerbeeld schets, vind ik dat te veel gebruik maakt van cliché’s. Probeer hezelfde te zeggen met je eigen woorden. Bijvoorbeeld: Met de temperatuur daalde ook haar moed.
dat zijn de eerste zinnen van mijn verhaal.
Ik heb een vraagje, Hoeveel pagina’s moet je verhaal in ieder geval hebben als je hem naar een uitgever wilt sturen om hem er naar te laten kijken of ie het zou willen uitgeven als het af is? En naar welke uitgever zou ik het beste mijn verhaal kunnen sturen?
Groetjess Mélanie
Beste Mélanie,
Bedankt voor je vraag.
De meeste uitgevers vinden het tegenwoordig voldoende om een synopsis van je verhaal en de eerste 10 pagina’s te ontvangen.
Kijk ook eens op http://www.tenpages.com
Succes!
Koen – redactie Boekschrijven.nl
Super bedankt voor de betreffende site!! Ik ga er hard mee aan de slag en hoop dat het wat wordt!
Nogmaals bedankt!
Hoe weet ik of een uitgever te vertrouwen is
En er niet zelf vandoor gaat met mijn verhaal
Wie heeft tips?,
Ik heb 45 j inhoud voor een bestseller,alleen weet niet hoe en waar ik moet beginnen.Een boek schrijven heel graag,zeg maar…maar wil het liever vertellen is minder heftig.Tis zoveel dat het me noot gaat lukken!Iemand tips? Thankx
hoi,
ik worstel al een hele tijd met mezelf en nu 31 jaar oud durf ik een stap temaken
krijg veel complimenten op de manier van schrijven en mijn mening/ervaringen in schrift na voren tebrengen ze zeggen dat talent heb (of dat zo is moet nog blijken)
ik was 10jaar oud toen ik aan mijn eerste dagboek begon en 21jaar veder heel wat dagboeken versleten ben van mening dat ik een echt verhaal bezit leuk spannend verdrietig maar ook leerzaam en heb nu het gevoel hier wat mee tedoen
mijn eerste stap zou zijn een colum in een blad maar zou ook heel graag mijn dagboeken willen verwerken in een boek(heb er zat dus misschien boek of 2) weet alleen niet zo goed waar tebeginnen wie te benaderen en wat tedoen
iemand misschien een tip???
vriendelijke groeten x
‘Nooit meer!’
De hele weg naar huis had Matte geen woord gezegd. Ook Charlotte en zijn ouders hadden de loodzware stilte in de auto gerespecteerd.
Dit zijn mijn eerste zinnen, zijn ze ok?
Haarlem circa 1934
Het was een mooie zwoele zomer avond, perfect voor een mooie wandeling langs de Nieuwe Gracht in Haarlem. Helaas ging het lopen niet meer zoals voor een paar jaren. De benen voelde nu wat stijfjes aan en het feit dat haar rug krom stond en pijn deed hielp ook niet bepaald mee. Toch dacht ze aan al die herinneringen die ze langs deze grachten had opgedaan.
Eerste zin?
Ik heb er nooit mee gezeten.
Deze beginzin spreekt me heel erg aan, geeft een sfeer van weemoed en ook verdriet aan.
Dit zou een reden voor mij zijn om voldoende nieuwsgierig geworden te zijn om verder te willen lezen.
Ik ben nu 14 jaar, bijna 15 en ben bezig met een soort van ”lord of the rings” boek. Natuurlijk schrijf ik niks over van the Lord of the rings, maar ben zo geïnspireerd door dat verhaal en ik vind het zo jammer dat de Lord of the rings verhalen nu over zijn, dat ik zelf een boek ben gaan schrijven die een beetje dezelfde genre heeft. Ik hoop dat het iets word, en ben ook echt al behoorlijk ver, maar ik begin een beetje af te kappen omdat ik bang ben dat het toch niet goed genoeg is. Ben ik te jong om te schrijven?
Mijn eerste en tweede zin van mijn boek gaan als volgt:
De telefoon rinkelt een einde aan de nachtrust. Joy grijpt onbewust naar de hoorn totdat deze van het nachtkastje valt.
KRABOEM !!
Van de schrik stuiterd Walpurga het bosheksje van haar tuinbankje af.
Het begin van mijn kinderboek 🙂
Mijn eerste twee zinnen, benieuwd naar het commentaar.
‘Merde!’ Het is kwart over twaalf uur als Catharine de deur van haar kruideniers-winkel op slot draait. Met een woedend gebaar draait ze het bordje “Ouvert” om. Met een donkere blik kijkt ze de man die net haar winkel heeft verlaten na.
Ik proef bloed, met mijn gezicht voorover liggend in een kleverige substantie. Mijn haren plakken op mijn hoofd. Als ik met mijn handen er doorheen ga, merk ik dat ik hevig bloedt. De penetrante geur van verschraalde aarde en rottende bloemen van de door haar vergeten plantjes in de kofferbak komen mijn neusgaten binnen en doen me bijna kokhalzen. Ze heeft me aardig toegetakeld, dat klerewijf.
Leuke blog! Mijn eerste zin:
‘Ik wil niet.’