Je vraagt je misschien af waarom het schrijven steeds niet lukt.

Zát goede ideeën, maar die ultieme roman komt toch niet van de grond.

Hieronder de zeven oorzaken waar het vaak mee te maken heeft. En, belangrijker, wat je eraan kunt doen!

1. Je bent te laks

Natuurlijk moet je niet gaan schrijven als je geen zin hebt. Go see a movie, zei Brett Easton Ellis daarover. Maar je moet jezelf wel op gang houden, anders gaat het mis.

Laat de boel niet versloffen! Geef elke dag aandacht aan je tekst, al is het maar vijf minuten. Dan blijf je tenminste verbonden met je verhaal.

Laat het contact met je hoofdpersoon niet verwateren. Je mag je moeder gerust een weekje niet bellen; de karakters uit je boek mag je zo lang absoluut niet in de steek laten.

2. Je geeft het te snel op

In een nachtelijke schrijfsessie heb je vijf pagina’s bruisend proza op het papier gebracht. Maar als je het de volgende ochtend leest, is de magie ineens verdwenen.

‘Ach, wat verbeeld ik me ook,’ denk je. ‘Schrijven, dat is weggelegd voor anderen, niet voor mij.’ Maar daar heb je het mis. Ook gearriveerde schrijvers maken eerste versies waar de honden geen brood van lusten. Het verschil is, dat zij net zo lang ploeteren op dat stukje tekst tot het wél lekker loopt…

3. Je wilt het alleen doen

In volstrekte eenzaamheid werk je aan je verhaal, dat maar groeit en groeit. ‘Als het af is, dan stuur ik dit naar alle uitgevers die ertoe doen,’ denk je. En je laat je vingers nog sneller over het toetsenbord roffelen. Grote kans dat het verhaal de verkeerde kant op roffelt. Maar daar ben je je niet van bewust.

Je had vroege fragmenten moeten voorleggen aan je partner, aan je beste vriendin, of desnoods aan je moeder. Dan had je op tijd kunnen zien dat je op een dood spoor zat.

4. Je neemt te veel hooi op je vork

Jaren lang schrijven aan een trilogie van 2000 pagina’s vergt enorm veel uithoudingsvermogen. Toegegeven: het geeft je voldoende tijd om te fantaseren welke impact je levenswerk op de wereld zal hebben. Maar misschien kun je beter de weg van de geleidelijkheid kiezen. Begin met een kort verhaal. Stuur het naar een literair tijdschrift.

Uitgeverijen houden nauwgezet bij wat er in die bladen gebeurt. Veel debutanten hebben al gepubliceerd voordat ze het manuscript van hun boek af hebben. Ruim daarvoor zijn ze benaderd om het toekomstige werk uit te geven. Vormt trouwens een behoorlijke stimulans om het ook af te maken…

5. Je vindt jezelf al goed genoeg

Ik wil je niet beledigen, maar is het mogelijk dat je nog wat te leren hebt? Bestaat de kans dat je misschien je stijl zou kunnen verbeteren? Of de manier waarop je de spanning opbouwt?

De mythe doet de ronde dat je schrijven niet kunt leren. ‘Als je maar genoeg hebt meegemaakt, dan komt de rest wel goed.’ Dat is een onwaarheid. Als je de tango wilt leren, zoek je een dansleraar. Wil je goed worden in schrijven: ga op cursus.

6. Je bent verwend

Natuurlijk, het is gemakkelijk om een auto voor de deur te hebben. En twee keer per jaar op vakantie is uiteraard een beetje karig. Maar als je werkelijk schrijfaspiraties hebt, moet je afstand doen van deze verworvenheden.

Drie dagen naar je werk, vier dagen thuis schrijven: bewijs aan jezelf dat het menens is! (Tenzij je in de gelukkige omstandigheid bent te kunnen schrijven in de baas zijn tijd.)

Nu verdien je net genoeg geld om je hoofd boven water te houden. Je woont in een kraakpand en doet boodschappen bij de Lidl. Maar wat je ervoor terugkrijgt: tijd om te doen waarvoor je in de wieg gelegd bent. En te worden waarvoor je voorbestemd was: schrijver.

7. Je kunt niet improviseren

Je houdt vast aan dat ene briljante idee, dat je overviel toen je op de wc zat. Het heeft je het hoofd op hol gebracht en heeft je doen schateren van opwinding. Tijdens het schrijven blijken er praktische bezwaren te kleven aan de opzet van je verhaal.

Je gaat nog liever dood dan dat je het oorspronkelijke plan laat schieten. Koste wat het kost zul je het doorvoeren. Zelfs als de ongeloofwaardigheden en stoplappen in rap tempo je verhaal komen bevolken. Je bent te star. Nou ja, jíj natuurlijk niet. Maar de anderen. De mensen die het niet gaan redden. Jij redt het. Jij wel. Heel veel schrijfplezier!

The following two tabs change content below.

• Biografie
• Laatste Berichten

David Mulder

Ik geef schrijfles sinds 1999. En natuurlijk zit ik zelf een groot deel van de dag te tikken. Ik maak allerlei soorten teksten, maar de meeste energie steek ik in mijn romans.

Laatste berichten van David Mulder (toon alles)

• Hoe je hoofdstukken schrijft die zinderen - 12 mei 2021
• Hoe schrijf je over jouw eigen leven? - 1 februari 2021
• Vier tips om meer te schrijven in minder tijd - 22 juli 2020