Nadat ik vorig jaar mijn derde roman had uitgebracht, besloot ik eens een tijdje niet aan een prozaboek te werken.
Tien jaar lang had ik, vrijwel aaneengesloten, altijd wel een roman onder handen. Eindeloos lange, soms ongrijpbare en tot op het laatste moment totaal onoverzichtelijke teksten. Bovendien: ze vereisten nog een moedeloos makend hoeveelheid arbeid, wilde ik ze voltooien.
Feed the monster
Ik had er genoeg van. Ik benijdde dichters en journalisten, die na een dag hard werken konden zeggen dat ze iets af hadden. Op mij lag continu een monster te wachten dat om eten schreeuwde. Dus ik deed het monster het huis uit.
Hoewel ik denk dat ik op een goed moment wel weer aan een nieuwe roman ga beginnen, besef ik terdege: het is een verlossing. Ik schrijf nu blogs en ik schrijf gedichten. Ik ben een kunstproject gestart. En zonder me schuldig te voelen kan ik ’s avonds een paar uur de krant lezen of een sudoku oplossen.
Motor aanzwengelen
Tijdens het schrijven van een roman ligt voortdurend schuldgevoel op de loer. Bij wat je ook doet is er een betweterig stemmetje dat zegt: ‘je had nu ook aan je boek kunnen werken’. Vervelend, zeker, want het verhindert dat je voluit kunt genieten van dingen die niet-schrijven zijn.
Maar steeds meer kom ik erachter dat het romanschrijven me ook veel gaf. Ik wist waar ik mee bezig was en ik wist altijd, zodra ik achter mijn schrijftafel ging zitten, wat er diende te gebeuren.
In deze nieuwe wereld van blogs en gedichten moet ik de motor elke keer opnieuw aanzwengelen. Steeds dien ik een nieuw onderwerp te bedenken waarover ik zal schrijven. Een nieuwe invalshoek of stijlfiguur die ik voor de volgende tekst gebruik.
En dat zorgt ervoor dat ik de tijd die ik had ingeruimd om tekst te maken, nu vaak ongemerkt met andere dingen vul. Mailtjes beantwoorden. Internet schaakpartijen. Simpelweg omdat ik nog niet bedreven genoeg ben om mezelf, in deze voor mij nieuwe schrijfvormen, aan de slag te houden.
Jezelf uitvinden
De kunst van het schrijven… misschien is dat wel: jezelf uitvinden als schrijver. Afdalen tot diep in het mechaniek en erachter komen welk palletje je om moet klikken om de boel aan het draaien te krijgen.
Uiteraard is het voor een dichter ook mogelijk om direct midden in zijn concentratie te zitten als hij zijn pen in de hand neemt. Ik heb het zelf al een aantal keer ervaren, toen ik besloot meerdere gedichten over hetzelfde onderwerp te schrijven. Of die keer dat ik me een paar dagen afzonderde in een caravan aan zee. Of toen ik mijn escribano typemachine begon te gebruiken voor mijn vrije dichtwerk.
Denk niet dat een goede schrijver alleen maar vaart op de noordwesterwind van zijn schrijftalent. De succesvolle auteur weet zichzelf te motiveren, zoals een schoolonderwijzer zijn klas. Hij daagt zichzelf uit. En vóór alles, is hij in staat om zijn tekst voor zichzelf boeiend te houden.
Wat zijn jouw manieren om de schrijfstroom in beweging te houden? Deel het met je mede schrijvers…
[wave] Meer schrijftips? Vraag de gratis schrijfles aan.
David Mulder
Laatste berichten van David Mulder (toon alles)
- Hoe je hoofdstukken schrijft die zinderen - 12 mei 2021
- Hoe schrijf je over jouw eigen leven? - 1 februari 2021
- Vier tips om meer te schrijven in minder tijd - 22 juli 2020
Dag David,
Heel erg herkenbaar wat je schrijft over zelfmotivatie. Ik ben in eerste instantie begonnen met het schrijven van blogs en gedichten. Mijn inspiratie vond ik in allerlei onderwerpen die mij de afgelopen jaren hebben geboeid, een gesprek met een vriend of vriendin, een televisieprogramma of een ingeving die schijnbaar uit het niets naar boven kwam. Ik heb geleerd te luisteren naar dat stemmetje in mijn hoofd dat af en toe zegt: ‘dat is interessant!’.
Ik ben deze week begonnen aan mijn eerste boek. Verheug me nu al op de diepgang en het tot op het bod uitpluizen van een waanzinnig onderwerp. Het lijkt me ook een bijzondere (en langdurige) ervaring, waarbij het vooral aankomt op doorzettingsvermogen. Ik ben benieuwd!
Betty Franke (ArtemisiA)
Hoi betty,
succes op deze nieuwe en hopelijk inspirerende reis!
david
tot op het bot
Voor mij komt inspiratie soms tijdens het schrijven. Maar zeker ook nadat ik de laptop passievol in de hoek heb gesmeten om totaal iets anders te gaan doen. De tekst min of meer even loslatend. Om daarna met frisse blik (en soms hervonden moed) verder te sleutelen aan de tekst.
Kortom, lang leve de afwisseling. Met de nadruk op het maken van vele schrijfkilometers. Want als ik iets geleerd heb tijdens het schrijven van mijn eerste boek, is het wel zitvlees kweken (niet letterlijk gelukkig) en dóórgaan (wel letterlijk). Begin april lever in het script in bij mijn uitgever. In augustus ligt het in de winkel.
Het naderen van het ‘slotakkoord’ brengt ook nieuwe inspiratie (of eigenlijk een soort nieuwsgierigheid) met zich mee: bijna onvoorstelbaar dat ‘straks’ mijn boek in de winkel ligt… Wordt vervolgd! 🙂