Anais Nin schreef ‘Erotica’ en ‘Kleine vogeltjes’ in opdracht van een verzamelaar. Ze kreeg één dollar per pagina. Welbeschouwd is dat bedrag een lachertje. Zelfs voor die tijd. Zeker omdat je als schrijver weet hoeveel uur er gaat zitten in het produceren van één pagina.
Hoeveel opzetten er de prullenbak in verdwijnen. Hoeveel herschrijvingen eraan vooraf gaan. Hoeveel mislukte zinnen en woorden er toch weer worden doorgestreept. (En dan reken ik nog niet de uren dat je ’s nachts wakker ligt omdat de ideeën rondjes rennen door je hoofd.)
Schrijven is liefde oud papier
Elke weldenkende fietsenmaker of architect rekent gewoon zijn uren. Maar voor schrijvers is dat onbegonnen werk, want hoeveel uren gaan er soms niet vooraf aan één pagina? En hoeveel pagina’s zitten er niet in een boek?
Waarschijnlijk wordt schrijven daarom gemakshalve beschouwd als een zaak van liefde en oud papier.
Schrijvers zijn soms ‘geldhoeren’
Anais Nin vergeleek het schrijven van haar erotische verhalen in opdracht met het werk van een prostituee, een onderwerp dat haar sowieso fascineerde.
Net als een hoer moest ze haar opdrachtgever ‘pleasen’. Tegelijkertijd moest ze er alert op zijn dat ze haar eigen grenzen bewaakte.
Haar opdrachtgever vroeg om meer seks, maar als schrijver vond ze juist dat de erotiek niet zit in platte seks maar in alles erom heen.
In die zin bleef ze trouw aan zichzelf. Ondanks de druk van haar opdrachtgever.
In opdracht laten ontstaan
Seks en erotiek zijn een van de moeilijkste onderwerpen om over te schrijven.
Juist omdat een tekst pas echt prikkelend wordt als je de seks niet ‘plat op de bek’ beschrijft. Net als bij echte seks vergt dat veel zelfbeheersing. Je moet uit kunnen stellen tot op de grens van wat je lezer nog verdragen kan.
Anais Nin verstond die kunst. Of ze leerde hem tijdens het schrijven. Ze hield er haar twee bekendste bundels aan over, ‘Erotica’ en ‘Kleine vogeltjes’. Ze worden nog steeds gelezen en van tijd tot tijd opnieuw uitgebracht. In die verhalen gaan poëzie en seks hand in hand. Een literaire prestatie die niet tot stand gekomen was zonder de financiële transactie tussen schrijver en opdrachtgever.
Geld daagt je uit
Schrijven voor geld zet je als schrijver misschien onder druk. Maar het is een goed middel om tot productie te komen. Niet zozeer omdat het bedrag een reële compensatie voor het werk inhoudt, maar omdat de opdracht en zijn beperkingen je tot een vorm of inhoud brengen waar je in je eentje nooit toe zou komen. Daarnaast houdt geld meestal een deadline in. Bij tijdgebrek pas je soms noodgrepen toe die je tot de beste ingevingen brengen. Geld daagt je uit om uit je comfortzone te komen.
Geld is aanmoedigingsprijs
Het geld is zelden een redelijke vergoeding. Toch ben ik als schrijver blij als ik een geld krijg voor een tekst of een verhaal. Wat ik schrijf is kennelijk geld waard voor iemand anders. Ik ervaar dat als erkenning van mijn beroep. En ik zet die beloning naar mijn eigen hand.
Ik gebruik het geld als aansporing om aan de slag te gaan. Het is als het kopje koffie dat ik mezelf beloof als ik lekker aan het schrijven ga in een café, of in mijn eigen atelier. Maar het verhaal dat eruit voortkomt is de werkelijke prijs.
Inez Risseeuw
Laatste berichten van Inez Risseeuw (toon alles)
- Hoe kies je de beste titel voor jouw boek - 5 augustus 2021
- Het geheim van een goed kinderboek - 21 juni 2021
- Een titel voor je boek - 3 maart 2021
Hebben de meeste schrijvers naast het schrijven nog een ander beroep of is schrijven het enige waar ze geld mee verdienen?
Hallo Zoe,
Ja, ik heb gehoord dat de bekendere schrijvers bijverdienen met aanverwante activiteiten zoals lezingen en voordrachten. En de meeste schrijvers combineren hun auteurswerk met een ander beroep of een baan, vaak geven schrijvers les. Maar er zijn er ook die psychiater zijn (Anna Enquist, de zojuist overleden Rutger Kopland). Zo las ik ooit dat Arnon Grunberg vroeger nachtwaker was, tijdens het schrijven van zijn eerste boek.
Ik denk dat je in bijna elke beroepstak wel een schrijver zou kunnen vinden.
Zelf geef ik al jaren les in schrijven aan basisscholen en bij avondscholen. Daarvoor werkte ik in een boekhandel. Het is vaak wel zoeken, maar als je graag wilt schrijven kan het wel.
Succes en veel plezier met schrijven,
Inez
Hallo,
Enkele jaren geleden en dit na het plaatsen van advertentie’s ik zin had om men biografische avondturen op papier te zetten,kreeg ik tal van reaktie’s van diverse instellingen voor begeleiding.Toch deze heeft enkel de inhoud van wat schrijftips en denk ik vooral het hier gaat om lid te worden en een bijdrage te betalen.
Wat ik echter zoek en dit in de wetenschap dat ik als invalide man e eentjes moet zien aan elkaar te knopen,=een mogelijkheid tot schrijven welk vooreerst gelezen wordt door iemand die van het schrijven pap heeft gegeten,om het dan na verbetering te publiseren,in de hoop ik uit de kosten kom.
Men vraag is bestaad er zo een dergelijke begeleiding welke ove men schouder meekijkt naar wat ik schrijf.
Ik ben er van overtuigt dat ik heel wat inttresant rn leesbaars te vertellen heb,maar zoals u zal merken profesioneele steun nodig heb.
Iemand zin om me te helpen!!!
Beste Gits,
Bedankt voor je interesse. Ik neem per e-mail even contact met je op!
Groet, Inez
Eerste klas lagere school, woordjes waren voor mij kraaltjes die samen een ketting vormden. De lettertjes en dus het schrijven bleven voor mij goud waard. Ik won veel opstelwedstrijden en ca. 40 jaar geleden schreef ik een boek dat ‘bedekt’ autobiografisch was. Ik kreeg prima schrijfbegeleiding van Nico Priem, helaas vroeg overleden, die me adviseerde zeker verder te gaan want hij was benieuwd hoe het dat kind verder verging. Nu ben ik zo ver, geen werk meer en tijd genoeg om eindelijk aan mijn kinderen iets na te laten…
oeps, ik was 40 jaar en et is dus 25 jaar geleden… cijfers zijn nooit mijn sterkste kant geweest 😉
Beste Marie-anne,
En nu heb je dus de tijd begrijp ik en kun je verdergaan.
Wil dat een beetje lukken? Mocht je een drempel tegenkomen dan kunnen onze blogs zeker een opstap zijn naar een nieuwe schrijfstroom.
Ik wens je veel schrijfplezier toe,
Inez Risseeuw
Als wetenschapper gaan studeren en schrijven ; beklijven & bescrijven…hand in hand -beter nog-:hoofd in hand.
Toen vroegen reklamevrienden wat te copywriten
en is de lol met liters m’n leven in gevallen
Beter nog: de lol met letters.
Literatuur letteratuur ? Dus ook als tekstschrijverkoppikopiewriter kun je duiten delven.
En duikel je one-liners op pats boemmm op je procreatieve papier zoals:NA DENKEN WEL LEUK VOORAF DENKEN TOCH BETER
o
Het is ‘liefdewerk oud papier’ …
In dit geval past dichterlijke vrijheid niet.