Schrijven in een andere taal voor vrijheid en creativiteit

Onlangs was ik op schrijfretraite met de Amerikaanse schrijfdocente Natalie Goldberg. Midden in Frankrijk zat ik met veertig Amerikanen te schrijven.

Ik hoorde continu drie talen. Het Engels van Natalie en de medecursisten, Frans van de bewoners rondom en Nederlands in mijn hoofd.  In welke taal zou ik nou eens gaan schrijven?

Interne criticus spreekt geen andere talen

schrijven andere taalTijdens mijn vorige schrijfweek met Natalie in New Mexico had ik ontdekt dat het schrijven in een andere taal veel vrijheid geeft. Ik schreef toen voornamelijk in het Engels.

Waar normaal een innerlijk stemmetje alles van commentaar zou voorzien, was er nu stilte. Geen ‘saai!’, of ‘ overdreven!’ of ‘klopt niet!’ op de achtergrond.

Op den duur kwam ik er achter hoe dat kwam. Mijn interne criticus sprak geen Engels! Mijn interne criticus zat met een verward hoofd naar mijn teksten te kijken. Hier kon hij niets van maken.

Een andere taal, een andere stem

Dus deze keer begon ik ook in het Engels.  En wederom verstomde de interne criticus. Heerlijk. Ik kon aan een stuk doorschrijven en naar hartenlust nieuwe woorden verzinnen.

Maar er gebeurde ook iets anders. Deze taal gaf ruimte aan een andere stem in mij. Ik had opeens een andere stijl. Een bijna lyrische toon. Een toon die ik mezelf niet toesta in het strakke, overduidelijke Hollands. In het Engels schreef ik bloemrijker, intensiever en mysterieuzer.

Het hoeft niet te kloppen

Dat deed me denken aan mijn kindertijd. Toen zong ik vaak uit volle borst Duitse opera’s. Ik kende een paar woorden Duits. Net genoeg om er wat zinnen van te maken en om er een heleboel woorden bij te verzinnen die Duits klonken.

Dat gaf vrijheid. Het hoefde niet te kloppen, zolang het maar Duits klonk, was ik al tevreden. En daardoor durfde ik te experimenteren. Dat Duits hielp me op een of andere manier om heel bombastisch te zijn.

Frans eten, Frans schrijven

Zoals het Engels en het Duits mij een nieuwe stem geven, zo was het Frans prikkelend voor de reizende Amerikanen.  Ze moesten met hun diep Texaanse en Brooklyn accenten niet alleen wennen aan het zangerige Frans, maar ook aan het eten.

Ze waren niet gewend aan het Franse tempo, waarin het eten langzaam in drie gangen werd opgediend. De Amerikaanse schrijvers schoven alles in een keer op hun bord, bang dat ze niet genoeg zouden krijgen.

Natalie stelde voor om vijftig procent langzamer te eten. En om in gangen te eten. Op zijn Frans dus.

Zo kan je ook met je schrijven omgaan. Alsof het eten is. Vijftig procent langzamer en in gangen  schrijven– zodat je alle woorden proeft. Om dat te proberen, schreef ik af en toe Frans. Dat ging langzaam, want ik kan het eigenlijk helemaal niet. Het was fijn om de woorden nauwkeurig op te schrijven, om ze zachtjes voor mezelf uit te prevelen, om de klank er in te proeven. Het vertraagde en verdiepte mijn schrijven. Ik kwam bij een andere laag.

Schrijven in je eigen taal

Af en toe schreef ik ook in het Nederlands. Vooral als ik iets werkelijk grondig wilde onderzoeken. Hoe zit dat precies? Waarom denk ik zo en niet anders? Mijn eigen grondige Nederlands was daarvoor precies geschikt.

Door met verschillende talen te experimenteren, vond ik langzaam mijn eigen taal. Mijn eigen stem. Die dus niet alleen Nederlands spreekt. Ik heb ook een Texaan in me die altijd honger heeft. Een Francaise die alle tijd heeft. En een ouderwetse Britse lyricus die de zomer bezingt.

Elke taal is een andere kant van mezelf en belicht een andere kant van mijn verhaal. Door in meer talen te schrijven, ben ik zowel dramatisch, grondig als lyrisch. De talen maken mijn teksten voller en dynamischer.

Experimenteer vandaag

Probeer het vooral uit! Want schrijven in een andere taal:

  • kalmeert je interne criticus
  • geeft je vrijheid om fouten te maken en te experimenteren
  • en laat je nieuwe kanten van jezelf ontdekken

Probeer eens een alinea Frans, Noors, Spaans, Italiaans. Verzin woorden. Vertel een verhaal in een taal die je nauwelijks spreekt. Of in een taal die je wel goed spreekt, maar niet je moedertaal is.

Het breekt je manier van verwoorden open. Je manier van denken en kijken ook. Het is als reizen op papier.

Schrijfopdracht

Natalie gaf ons veel schrijfopdrachten. Tien minuten doorschrijven, zonder strepen, zonder stoppen.  Probeer deze eens:

  • Schrijf eens tien minuten over een reis door een land waarvan je de taal nauwelijks kon verstaan.  Hoe was dat?
  • Schrijf eens tien minuten over de manier waarop je een taal hebt leren spreken.
  • Schrijf eens tien minuten in een andere taal over deze zomer. Wat gebeurt er?

Ik wens je een goede reis! Bon voyage. A good journey. Ein gute reise.

The following two tabs change content below.

Nanda Huneman

Als tiener had ik de vaste overtuiging dat schrijven zweverig was. En ik was al zo’n dromer! Mijn moeder noemde me een ‘luchtfietser’. Daarom leek het mij niet slim om mijn leven aan schrijven te wijden.

Laatste berichten van Nanda Huneman (toon alles)