Mijn eerste personage ontstond toen ik op een avond na het eten mijn huiswerk zat te maken.

Ik had een oude radio die eerst nog moest opwarmen. Als het oog dan groen opgloeide kon ik een naald langs de steden van de wereld laten glijden en zo het radiostation zoeken.

Zo ving ik het geluid op van een muziek zo wild en zo machtig als ik zelf wel muziek had willen maken. Bij gebrek aan muzikale vaardigheden begon ik het gevoel van die muziek te beschrijven. En dat gevoel nam de vorm aan van een vrouw.

Schrijvend verliefd worden

Ik schreef talloze korte stukjes waarin ik het uiterlijk van die vrouw beschreef. Ik probeerde te doorgronden wie ze was en wat me zo in haar fascineerde.

Na verloop van tijd ontstond de omgeving waarin ze leefde en situaties waarin ze verzeild raakte.

Ongemerkt was er een personage ontstaan dat een diepe betekenis voor me had. Een personage dat een eigen leven ging leiden en de motor werd voor mijn eerste verhalen.

Naarmate ik me meer en meer schrijvend in haar verdiepte werd het als een verliefdheid die alleen maar sterker werd.

Personage uit je onderbuik

Mijn eerste personage groeide als het ware uit mijn onderbuik, uit het ongekende gevoel dat de muziek in me teweegbracht.

Nu kun je een personage ook gewoon bedenken, dat hangt af van je persoonlijkheid als mens en als schrijver. Maar ik pleit hier voor de personages die al heel lang in je en om je heen zweven. Een personage als een diep verlangen. Naar iets ver weg waar je heimwee naar koestert. Daar kun je een hoop psychologische theorieën op loslaten maar die zullen je niet helpen jouw onbekende liefde te vinden.

De enige manier om die vreemde bekende te vinden is om je eigen verlangens op te sporen.

Verlangens op het spoor

Mijn allereerste gevoel bij het horen van die muziek was: dat wil ik ook kunnen. Het was een mengeling van jaloezie en verlangen. Verlangen om ook zo datzelfde gevoel te kunnen vangen en vorm te geven. Met geluid, of met woorden.

Voor jou is het misschien een man op tv die een schip heeft gebouwd en de zee opvaart. De manier waarop iemand uit zijn ogen kijkt.

Word wichelroedeloper

Let eens op die glimpen en vang ze op. Zoals een wichelroedeloper rondloopt op zoek naar water.

Merk op dat een stemgeluid je treft, precies zo ijl en doordringend als je zelf wel zou willen zingen. Of kleuren naast elkaar die aarzelen tussen vloeken en harmoniëren. Of die vrouw met een jurk zoals je er zelf wel uit zou willen zien. Als je niet zo bang zou zijn om voor gek te lopen.

Als je er opgewonden, jaloers en een beetje zenuwachtig van word, weet je dat je op het goede spoor zit.

Geef je verlangen aan je personage

Natuurlijk kun je vervolgens op zangles gaan of een schildercursus volgen. Of naar de lapjesmarkt gaan voor precies zo´n jurk.

Maar je kunt ook iemand bedenken die die dingen doet. Met andere woorden, je geeft je eigen verlangen aan een personage dat, net als jij, een droom najaagt, maar in tegenstelling tot jou, geen enkele angst kent, op een dag haar baan opzegt en naar de haven gaat. Of tijdens en concert van haar favoriete band het podium opklimt en de microfoon grijpt.

Hoe ziet dat personage eruit? Welke eigenschappen heeft ze die jij misschien wel hebt maar ergens diep verborgen?

Schrijven is in eerste instantie dromen op papier.

The following two tabs change content below.

• Biografie
• Laatste Berichten

Inez Risseeuw

Ik herinner me de eerste keer dat ik echt schreef. De juf had echte inkt in de potjes in onze tafels gegoten. Uit een grote half doorzichtige fles. Het rook een beetje naar zoete medicijnen.

Laatste berichten van Inez Risseeuw (toon alles)

• Hoe kies je de beste titel voor jouw boek - 5 augustus 2021
• Het geheim van een goed kinderboek - 21 juni 2021
• Een titel voor je boek - 3 maart 2021