Het wordt vaak gezegd; inspiratie komt juist onder de douche of op het toilet.
Maar wat is inspiratie? Hoe werkt het? En wat kun je doen om het een handje te helpen?
Met denken alleen kom je er niet
Dit ken je vast wel. Je zit diep in je boek. Maar je blijft al meer dan een week hangen bij een moment waarop je je hoofdpersoon naar die disco moet krijgen waar ze haar loverboy zal ontmoeten. Hoe krijg je haar daarheen? Want voor het verhaal is het essentieel dat ze helemaal niet van dat soort gelegenheden houdt. Ze is een timide kleine muis die liever thuis zit op de bank, met een goed boek. (Pas later mag duidelijk worden dat ze over onverwachte moed en vindingrijkheid beschikt.) Hoe hard je ook nadenkt; de oplossing doet zich niet voor.
Inspiratie in de wasserette
En dan zit je in de wasserette. Je staart afwezig naar je rond tuimelende was in de wasmachine. Je vangt de glinstering op van je favoriete lovertjesshirt. En ineens kom je op het idee dat je hoofdpersoon nog een jurk heeft hangen die ze ooit in een opwelling heeft gekocht. Voor je het weet heb je een nieuwe scène geschreven waarin ze voor haar kast staat en haar nog nooit gedragen jurk van zijn hangertje haalt.
Een naam in de wachtkamer
Zo zocht ik lang naar een naam voor mijn Franse, licht getikte hoofdpersoon. Haar naam moest per se rijmen op een spotliedje dat de kinderen in het dorp over haar zingen; Madeleine parl’aux chats. (Madeleine praat met katten.) Op een avond zit ik in de wachtkamer in het ziekenhuis waar een familielid net met spoed is opgenomen. Het laatste waar je op zo’n moment mee bezig bent is de naam van je hoofdpersoon.Ik staar naar het ijsdansen op het televisiescherm en daar verschijnt de naam waar ik naar heb gezocht; Pechalat.
Ook tijdens de hectiek van een spoedopname is een klein deel in mijn geest blijkbaar nog steeds bezig met mijn zoektocht naar een naam.
Synchroniciteit
Hoe komt het dat je de ene week geen enkele steekhoudende zin kan bedenken? En hoe je een volgend moment ineens weer op het ene na het andere idee komt? Inspiratie heeft alles te maken met synchroniciteit; oftewel een toevallige samenloop van omstandigheden die moeilijk te verklaren is.
Uit de enorme hoeveelheid dingen om je heen waar je aandacht op zou kunnen vallen, kiest iets in jou juist dat ene waar jij al een poos naar zocht of behoefte aan hebt. Is dat toeval?
Toeval of inval?
Natuurlijk is het toeval dat je lovertjesshirt op dat moment in je was belandt. En er is ook geen magische kracht die ervoor zorgt dat juist die avond een kunstrijdster met die naam op televisie komt. Maar dat je aandacht uitgerekend bij die glinstering in de was blijft hangen of bij de naam onder aan het televisiescherm is geen toeval. Doorslaggevend is daarbij waar je aandacht naar uitgaat, met welke vragen een stukje van je hersenen ongemerkt en onophoudelijk mee bezig is. Je blik en de dingen waar je oog op valt worden niet bepaald door je omgeving, maar door dat wat je bezighoudt. Er blijkt een onbewuste intelligentie in ons te bestaan die in een oogwenk onderscheid weet te maken tussen de dingen waar je geen behoefte aan hebt en dat waar je naar zoekt.
Er is dus niets magisch aan. Wat je ziet wordt bepaald door waar je hartstochtelijk mee bezig bent.
Toeval een handje helpen
Tijdens het schrijven aan je boek zul je herhaaldelijk vast zitten bij iets waar je geen oplossing voor kunt bedenken. Dat hoort bij het proces. Het is dan de kunst je niet te laten ontmoedigen. Dus zit je met een onopgeloste vraag of gebrek aan nieuwe ideeën? Met denken alleen kom je er niet. Zorg ervoor dat je je vraag duidelijk voor jezelf formuleert. Laat het gepieker over de kwestie los en ga gewoon iets anders doen. Dan kan je aandacht zich even ontspannen en krijg je weer oog voor de oplossingen die om je heen voor het oprapen liggen.
Inez Risseeuw
Laatste berichten van Inez Risseeuw (toon alles)
- Hoe kies je de beste titel voor jouw boek - 5 augustus 2021
- Het geheim van een goed kinderboek - 21 juni 2021
- Een titel voor je boek - 3 maart 2021
Je hebt gelijk inez
Soms zijn het de kleine dingen die het doen als je vast zit.
Ik was m’n boek aan het schrijven en zat al weken vast totdat ik een spin voor het raam zag zitten toen begon alles in een keer weer te rollen
Groetjes ingeborg
Hoi Ingeborg,
Grappig he? Hoe dat werkt.
En ook mooi, want het laat zien hoe een deel van onze hersens door blijft werken, ook als we er niet bewust mee bezig zijn.
Daarom is het soms ook goed om iets even te laten liggen.
Veel schrijfplezier toegewenst,
Inez Risseeuw
Een bekende uitspraak van mijn moeder was: ‘Zoek je niet dan komt het vanzelf in je handen’. Dat is me al zo vaak overkomen. Ze had het dan over zoekgeraakte spullen. En vaak kwamen die op onverwachte momenten tevoorschijn. Juist op die momenten als je er niet naar op zoek bent. Dat principe gaat ook op voor schrijfinvallen. Let er maar eens op.
Beste Wil,
Wijze moeder had je. En een leuke toevoeging. De principes van het leven gaan meestal ook op voor het schrijven.
Veel schrijfplezier,
Inez Risseeuw