Ga eens iemand interviewen - Boekschrijven.nl

Elke schrijver wil zijn lezers iets laten zien van een andere realiteit dan ze kennen uit hun eigen dagelijks leven. Dat geldt voor schrijvers van zowel fictie als non-fictie. Maar wanneer kies je voor non-fictie in plaats van een fictief verhaal? Wanneer is een interview de aangewezen vorm en  hoe pak je dat aan?

interviewenVerzonnen werkelijkheid

Als verhalenschrijver wil je dat je lezer meeloopt in de schoenen van je personages en hun lot zoveel mogelijk aan den lijve ondergaat. Daarom vertel je zijn of haar verhaal. Je stelt de uitkomst van dat verhaal uit tot het allerlaatste om je lezer tot de laatste bladzijde op het puntje van zijn stoel te houden.

Daarbij hoef je je niet aan de realiteit te houden van een bestaand personage. Je hebt de vrijheid om een naar hartenlust een verhaallijn te bedenken of te veranderen, om personages samen te voegen en om allerlei kleurige details te verzinnen. Alles om je verhaal levensechtheid en samenhang te geven.

Inleving genereren

Het lot van je personage staat niet voor een herkenbare persoon, maar voor alle mensen die zich in zijn situatie willen herkennen. Daarmee hoop je dat mensen herkenning vinden en troost, ontspanning of iets meer helderheid. Het gaat je er niet zozeer om om iets te veranderen aan een bestaande situatie. Hooguit dat de mensen zich inleven in een ander lot. Dat er misschien iets meer begrip of medeleven ontstaat.

Verandering teweegbrengen

Als schrijver van non-fictie wil je vooral verandering teweegbrengen in een bestaande situatie. Daartoe moet je die concrete werkelijkheid laten zien. Je laat de honger in een oorlogsgebied zien. De gevolgen van de politieke onderdrukking in een land. De gevolgen van een onveilig kruispunt. Of van bezuinigingen op het gebied van de zorg.

Je wilt mensen in beweging zetten. Om anders te denken, anders te handelen, anders te stemmen.

De ware feiten

Om aan te tonen dat het er echt zo toegaat in die werkelijkheid en dat er dus iets moet veranderen, moet je met concrete en kloppende feiten komen. Je laat je lezer niet in spanning, maar verklapt meteen aan het begin van je tekst wat de afloop is van een verhaal, want dat is je uitgangspunt.

Vervolgens ga je dieper in op je verhaal; je laat zien hoe het zo komt, wat de factoren zijn die hebben bijgedragen en eventueel wat er aan gedaan zou kunnen worden.

Onderzoek

Dat heeft tot gevolg dat jij je als non-fictie schrijver of journalistiek schrijver moet houden aan de concrete realiteit. Je doet onderzoek naar de ware toedracht. Je gaat kijken op de plek waar het allemaal gebeurt, je interviewt betrokkenen. Je verzamelt exacte gegevens, cijfers, data, gaat de toedracht na, noteert de gevolgen. En je bent trouw aan de ware toedracht en de feiten.

Wat raakt je?

Als je op zoek bent naar onderwerpen voor een non-fictie stuk, ga dan na wat je ter harte gaat. Bij welke dingen gaat je hart sneller slaan. Bij welke gebeurtenis merk je ergernis of zelfs woede op? Bij welke thema’s word je bedroefd of nieuwsgierig. Of krijg je juist zin om je mouwen op te stropen? Welke vragen komen er dan bij je op?

Noteer die vragen eens.

Live interview

Alles is op internet te vinden, maar laat je computer nu eens uit. Bedenk in plaats daarvan drie mensen met wie je kunt gaan praten. Mensen die meer weten van het onderwerp waar je je voor interesseert. Of die iets dergelijks aan den lijve hebben ondervonden. Mail ze of bel ze op. Vertel dat je beginnend schrijver bent en waarnaar je onderzoek doet. Maak een afspraak en ga bij ze langs, op hun werk of in hun huis.

Het voordeel van een live interview is niet alleen dat je het verhaal van mensen meekrijgt, maar ook hun lichaamstaal terwijl ze erover praten. Hun omgeving die vaak weerspiegelt wie ze zijn of wat ze belangrijk vinden.

Interesse als uitgangspunt

Neem je vragen en een blocnote mee. Schrijf de antwoorden op in steekwoorden en werk ze meteen na het gesprek uit. Dan herinner je je het meeste. Opnameapparatuur kan remmend werken en de inhoud uitwerken is een hoop werk.

Laat mensen altijd weten of je je artikel gaat publiceren of het als oefening gebruikt. En spreek af dat je ze laat zien wat je geschreven hebt voor je het publiceert.

Als je oprecht geïnteresseerd bent hoef je je nooit druk te maken dat mensen je raar vinden of achterdochtig zullen zijn. Mensen zullen je interesse voelen en je veel meer vertellen dan je van ze vraagt.

Wie zou jij wel eens willen interviewen? Laat een reactie achter!

The following two tabs change content below.

Inez Risseeuw

Ik herinner me de eerste keer dat ik echt schreef. De juf had echte inkt in de potjes in onze tafels gegoten. Uit een grote half doorzichtige fles. Het rook een beetje naar zoete medicijnen.

Laatste berichten van Inez Risseeuw (toon alles)