Even geen zin gehad? Zo schrijf je verder! - Boekschrijven.nl

Door alle drukke bezigheden gebeurt het keer op keer.

Vorige week nog heb je wel drie keer twee uur lang geconcentreerd zitten schrijven en je merkte dat je steeds dieper in je verhaal begon te komen. Dat er steeds meer ideeën gingen stromen.

schrijf hulpMaar toen moest je naar de tandarts. En je zoontje kreeg de griep en je had een belangrijke vergadering, net op de middag die je voor je schrijven had gereserveerd.

Weg is weer het ritme.

Je weet niet meer waar je met je boek gebleven was.

Zie je wel, is je conclusie. Dat wordt niks met die roman. Het schrijven van je boek lijkt weer onbegonnen werk.

 

Opnieuw bij jezelf naar binnen gaan

Opnieuw ingang vinden in je boek betekent opnieuw bij jezelf naar binnen gaan.

En dat lijkt wel wat op een eenzame wandeling door een onbekend bos, juist als je moe bent.

Je ziet er tegenop van de bank te komen, je jas aan te trekken en weer naar buiten te gaan. Je hebt geen zin om in je eentje te lopen. Het waait ook nog eens behoorlijk tussen al die bomen. Je hebt geen idee welke richting je moet kiezen of waar deze wandeling toe leidt.

De verleiding is groot om thuis te blijven en met die reep chocolade te gaan zappen op tv.

Trouw wachten wordt beloond

Inspiratie is als een onvoorspelbare vriendin. Ze komt en gaat wanneer het haar zint.

Om haar te ontmoeten moet jij op de afgesproken plek aanwezig zijn. Telkens weer, met je pen in je hand. In gezelschap van alleen jezelf, overgeleverd soms aan sombere gedachten, verveling of niet weten wat je schrijven moet.

Er zijn dagen dat je voor niks zit te wachten. Maar oh, wat is het de moeite waard als ze eenmaal komt.

Van dichtbij ga je vanzelf de bomen zien

Begin dus toch maar weer bij het begin. Pak pen en papier en maak je nog niet druk over de volgende stap want die volgt zo gauw je je pen op papier neerzet.

Des te dichter je namelijk een bos nadert, des te meer valt het uiteen in bomen, paadjes door het struikgewas, schors en blaadjes. Stukjes die je kunt onderscheiden, behappen.

Vroeg of laat valt je oog op een detail waarop je je kunt concentreren en dat je kunt beschrijven.

Geen onbegonnen werk

Van het ene detail komt een ander.

En voor je het weet loop je weer midden in je prachtige bos. En komen regels op papier.

Misschien geen briljante regels, maar toch weer nieuwe regels voor je boek. Je hebt weer geschreven en weer nieuwe aanknopingspunten voor de volgende wandeling. Voor je het weet is het schrijven niet meer het onbegonnen werk van eerst.

The following two tabs change content below.

Inez Risseeuw

Ik herinner me de eerste keer dat ik echt schreef. De juf had echte inkt in de potjes in onze tafels gegoten. Uit een grote half doorzichtige fles. Het rook een beetje naar zoete medicijnen.

Laatste berichten van Inez Risseeuw (toon alles)