Waarschijnlijk ken je dit: Je bent net op dreef met schrijven, maar als je terugleest overvalt je de schrik dat jouw geschrijf niets nieuws toevoegt aan alles wat er al te lezen valt. Het is genoeg om je droom, het schrijven van een eigen boek, ter plekke op te geven. Maar dat zou zonde zijn. Toch?
Angst voor het cliché
Als schrijvers laten we ons misschien wel het meest dicteren door onze angst voor het cliché. De angst niet origineel genoeg te zijn ligt ten grondslag aan heel wat schrijversblok. Je kunt je daarbij afvragen in hoeverre originaliteit nog mogelijk is. Is er niet al lang een eind gekomen aan de strijd om nog taboe-doorbrekender, nog grens-verleggender, nog weer anders te zijn dan je voorgangers?
Originaliteit is niet anders zijn
In het kader van deze discussie wil ik het woord originaliteit eens onder de loep nemen. Want dat woord heeft sinds de jaren zestig een nogal platte betekenis gekregen.
Originaliteit is namelijk niet hetzelfde als ‘doen wat nog niet eerder werd gedaan’.
Als je het woord letterlijk vertaalt dan betekent het dat je teruggaat naar je eigen origine, je eigen herkomst. En daarbij komt vergelijking met anderen niet ter sprake. Originaliteit is niet anders zijn, maar jezelf zijn. Het betekent teruggaan naar je eigen oorsprong en schrijven wat echt en authentiek van jou is.
Schrijf tegen de stroom in
Jean Cocteau, een van Frankrijks meest invloedrijke en omstreden schrijvers formuleert het zo: ‘Luister nauwkeurig naar de eerste kritieken op je werk. Merk op wat de recensent met name niet beviel aan je werk, en cultiveer dat. Want dat is misschien wel het meest individuele deel van je werk en waard om te behouden.
Schrijf dichtbij jezelf
Ik wil hier dus een pleidooi houden voor het in jouw ogen gewone kleine, lullige. Dat soms gênante verhaal van jezelf. Ik pleit hier niet voor een autobiografie, maar wel voor dat stukje van jezelf wat je het liefst zou overslaan.
Een beetje zoals die foto’s in je familiealbum waar je snel overheen bladert omdat je er zo luid en duidelijk als jezelf opstaat, met die scheiding in je haar of die trui waar je toen zo trots op was. Denk ook aan het gevoel bij die eerste keer dat je een opname hoorde van je eigen stem.
Ontwikkel je tekortkomingen
Er is heel wat om je aan te ergeren in je eigen schrijven en dus ook heel wat eigens om tot eigen stijl te verheffen. Je eigen originaliteit zit ‘m soms juist in de dingen waar je je voor geneert. Die te lange uitgesponnen zinnen. Of juist dat staccato waar je je steeds aan ergert. Of je bloemrijke beschrijvingen. Of steeds weer diezelfde miezerige types. Of juist die hang naar superhelden en grootse en meespelende finales.
Cultiveer wat je lullig vindt aan je eigen schrijven. Maak er een kunst van en verhef het tot je eigen stijl.
Inez Risseeuw
Laatste berichten van Inez Risseeuw (toon alles)
- Hoe kies je de beste titel voor jouw boek - 5 augustus 2021
- Het geheim van een goed kinderboek - 21 juni 2021
- Een titel voor je boek - 3 maart 2021
Wow, dank je wel! Dit is werkelijk EXACT wat ik op dit moment nodig heb!
Dáár ga ik eens over denken (en wellicht uitvoeren)!
Wat als het meest lullige aan mijn schrijven is, dat ik niet kan schrijven?
Tuurlijk wel. Als je een pen vast kan houden en letters op papier kan zetten kan je schrijven! Een heel boek zelfs als je doorzet.