Zoals elke sporter moet trainen om zijn conditie op peil te houden, moeten ook schrijvers voldoende meters maken om in vorm te blijven.
Maar hoe doe je dat? Je schrijfconditie opbouwen?
Voldoende meters maken als schrijver
Door veel te schrijven, bouw je conditie op. Hoe meer je traint, des te makkelijker komen de woorden. Als je veel schrijft, blijft je inkt warm.
Om je conditie op te bouwen, hoef je geen meesterwerken te maken. Het gaat, heel simpel, om het laten bewegen van de pen.
Opwarmen hoort bij het schrijfproces
Net zoals een sporter moet opwarmen voordat hij het veld in gaat, is het voor een schrijver noodzakelijk om opwarmen als een deel van het schrijfproces te zien.
Veel schrijvers denken dat ze steeds iets bruikbaars moeten schrijven.
Dat ze productief moeten zijn.
Maar je kan de vijfhonderd meter niet winnen, als je niet regelmatig oefent. Je kan geen boek schrijven, als je niet leert hoe je je conditie opbouwt.
Langzaam warmdraaien in je dagboek
Tijd verspillen op papier is de beste manier om je conditie op te bouwen. Schrijven om te schrijven. Niet om te publiceren. Niet om iets goed te maken.
Dagboekschrijven is bijvoorbeeld een goede manier om je conditie op te bouwen. Ik hoor mensen wel eens zeggen: ‘Ik schrijf niet echt, ik schrijf alleen in mijn dagboek.’ Maar dit dagboekschrijven – alleen voor jezelf – is essentieel om je eigen stijl, stem en pen te leren kennen. Om vertrouwd te raken met het schrijfproces.
Korte sprintjes trekken op papier
Korte schrijfopdrachten van tien of vijftien minuten, met een duidelijk thema of een duidelijke opdracht, helpen ook. Schrijf tien minuten over de lente, tien minuten over brownies, tien minuten over de kleur rood en twintig over een moment dat je lekker in je vel zat.
Door een tijdslimiet te nemen, ga je gericht te werk. Je hebt niet eindeloos de tijd, je moet even een sprintje trekken op papier. Dat sterkt je conditie.
Fysieke beweging van het schrijven
De basisregel is: laat alle regels los en beweeg die pen. Maak je geen zorgen over wat er uit komt. Richt je op de fysieke beweging van het schrijven. Zie ook dat als conditie-opbouw. Let op je houding. Schouders naar beneden. Rug recht, maar niet verkrampt. Kaken ontspannen. Armen ontspannen op je blad. En schrijven maar.
Laat je lichaam schrijven, niet je hoofd.
Oefenen geeft inzicht
Het lijkt misschien zinloos, dat schrijven om te schrijven, maar je leert wel hoe je je tot schrijven komt en hoe je door kan schrijven zonder je tegen te laten houden door je innerlijke criticus. Dat is basis. Eerst meters maken. Daarna kijk je pas hoe je je tekst steviger en duidelijker kan maken.
Je tekst kan je ook trainen
Want je tekst kan je als een lichaam met een conditie zien. Zinnen als spieren, woorden als bloedcellen, de opbouw als geraamte. Ook een tekst heeft handen, voeten, een kop, een staart en ruggengraat.
In mijn trainingen geef ik dus niet alleen les in de conditie-opbouw van de schrijver, maar ook in die van de tekst.
Handen en voeten van een tekst
Je kan bijvoorbeeld de voeten van je tekst trainen. De voeten staan voor de beweging in je tekst. Je kan dit bewust aanbrengen in je boek, door te vertragen (zoom in, gebruik veel details) en te versnellen (opsommingen gebruiken).
Je kan de kop van een tekst herkennen (het begin) en jezelf in verschillende begintechnieken trainen. Je kan een staart trainen en jezelf oefenen in verschillende manieren om een tekst te eindigen.
Als je je boek als een lichaam ziet, leer je vanzelf hoe je dit lichaam kan trainen. Hoe je de conditie kan verbeteren.
Bewegingsvrijheid vinden
Schrijfconditie geeft je de bewegingsvrijheid. Door te trainen, kom je als schrijver los in de taal en lekker in je schrijversvel te zitten. Door te trainen, vind je meer bewegingsruimte in je verhalen – je ziet hoe je je boek handen en voeten, lucht en merg kan geven. Je ziet je tekst minder als een statisch geheel, maar als iets waar je dynamiek in aan kan brengen.
Schrijven is een sport
Beschouw schrijven als een sport. Eentje waarin je kan trainen, waarin je de mogelijkheden kan rekken en strekken, waarin je conditie kan opbouwen.
Schrijven als een sport – hoe vaker je het doet, hoe makkelijker het gaat, hoe meer plezier het oplevert. De eerste keer joggen levert spierpijn op en kost vooral energie, maar na voldoende training geeft hardlopen je energie. Zo werkt het ook met schrijven. Blijf dat dagelijkse rondje maken. Uiteindelijk vergroot dat je plezier in het schrijven.
Nanda Huneman
Laatste berichten van Nanda Huneman (toon alles)
- Leren schrijven doe je zo! - 8 september 2021
- Begin je boek met een proloog - 9 oktober 2020
- Schrijf een pakkend begin van jouw boek - 27 augustus 2020
2 weken geleden vierde ik mijn 1 jarig blog-feestje. Nooit gedacht dat ik wekelijks een blogartikel uit mijn digitale pen zou kunnen laten rollen. Van zoekend nu naar vrij automatisch een artikel schrijven. woensdagochtend is blog-ochtend en daar kijk ik altijd erg naar uit. Dus ja, het is wel even trainen voor de maraton, maar eenmaal in de benen, gaat het steeds gemakkelijker.
Op naar mijn 1e boek!
Met het bovenstaande verhaal, ben ik het roerend eens. Vooral de laatste weken, heb ik behoorlijk veel last van schrijfdrang. Toen ik aan mijn huidige schrijfcursus begon, werd er aangeraden om iedere dag drie bladzijden te schrijven in een dagboek. Nu, als kind schreef ik dus al. Maar ik schrijf geen drie bladzijden meer. Schrik niet, vanmorgen had ik in drie kwartier zefls tien bladzijden geschreven. Er kwam zoveel binnen. En ja, ik mis het ook, wanneer ik het een ochtend niet doe, als ik ben verhinderd. Maar ik probeer er toch tijd voor vrij te maken. En ja, het gaat steeds gemakkelijker. Maar het maakt ook veel los. Kan me steeds me steeds helderder verwoorden. het heeft me zoveel gebracht. De scrijffase waarin ik nu zit, gun ik iedereen die van schrijven houdt. Nu mijn boek nog. Groetjes en een fijne dag nog.
Als je zo doorgaat Ellen, dan komt dat boek er vanzelf. Schrijfse!
Groet, Nanda
Schrijven is gewoon het allerbeste voor mij, ik heb nu drie wegen, een dagboek over alles wat zich voordoet, een dagboek over mijn kleinkinderen , een dagelijkse haiku, tweetalig, en af en toe een verzameling op een dichterswebsite en research doen voor mijn boek “Terugblikken”,
en als zich iets aandient het als heldere terugblik opschrijven,
dank jullie voor de steun
beste David,
Ik ben bezig met een fictieve autobigrafie.
Kan ik het geheel soms in de tegenwoordige tijd schrijven en dan weer in de verleden tijd? Of moet ik het consequent deze tijden doorvoeren. Heel graag je antwooord
Zo herkenbaar! Ze hebben er zelfs een spreekwoord voor: oefening baart kunst!
Mijn oud leraar nederlands zag dat ik talent had om te schrijven en daarom ben ik het gaan doen. En ik heb er nu zo ongelooflijk veel plezier in. Het is voor mij alleen moeilijk om elke keer weer iets nieuws te verzinnen in m’n verhaal. Nu heb ik ook niet bepaald het makkelijkste genre gekozen, namelijk: Thriller.
Blijven schrijven Myrddin! En volg af en toe eens een workshop ofzo, dat kan helpen om weer nieuwe inspiratie te krijgen.
Groet, Nanda
Dat schrijven zonder dat het uit maakt wat het wordt doet me sterk denken aan dromen. Je weet wel, van die dromen tijdens je slaap. Het mooie daaraan vind dat je hersenen allemaal losse gebeurtenissen en gedachten aan elkaar plakken zonder daar een structuur voor te hebben. Waardoor er vaak hele onlochische (is dat een woord?) maar toch hele creatieve dromen uitkomen. Als het me ooit nog lukt om een boek te schrijven wil ik er ook zeker iets met dromen in stoppen. Tis best mooi voor een fantasy boek 🙂