Wat zijn nu de basisregels waar je je aan moet houden om een goede roman te schrijven?
Er zijn voldoende boeken waarin gepretendeerd wordt dat het antwoord erin staat.
Je kunt al die boeken lezen en alsnog geen idee hebben.
Ik heb geen van die boeken gelezen en toch romans gepubliceerd. Ik ben tot de slotsom gekomen: die basisregels bestaan wel, maar elke schrijver moet die voor zichzelf formuleren. Zoals er geen roman bestaat die elke lezer bekoort, zo zijn er ook geen regels die op elke schrijver van toepassing zijn.
1: Een conflict kan handig zijn
Nu goed, grosso modo zijn er wel bepaalde wetmatigheden te bedenken.
Bijvoorbeeld dat het toch erg handig kan zijn om een conflict in je verhaal te hebben.
Hoewel je dan net weer zult zien dat er iemand opstaat die een aangrijpend boek schrijft waarin de harmonie alom vertegenwoordigd is. (En dat zulks dan toch weer erg schrijnend blijkt te zijn, dat wel…)
Je zou kunnen zeggen dat het drama per definitie tussen mensen ontstaat. Dus dat je personages nodig hebt die op z’n minst menselijke trekken vertonen. Maar ook dan zou ik niet raar opkijken als er binnenkort iemand een boek uitbrengt waarin alleen de wind een belangrijke rol speelt.
2: Slik niets voor zoete koek
Met andere woorden: wees geïnteresseerd in alles wat je te weten kunt komen over het schrijven van romans. Maar wees ook onafhankelijk. Slik niets voor zoete koek. Ook niet als de adviezen komen van een schrijver die je enorm bewondert.
Elke schrijver heeft haar eigen schrijfproces. Je bespaart jezelf een hoop frustratie als je dat in je achterhoofd houdt. De adviezen uit hulpboeken zijn goed bedoeld. Probeer ze ook zeker uit. Maar laat ze weer vallen als ze je het schrijfplezier ontnemen.
3: Gevoel voor spanning zit in ons DNA
Generatie na generatie hebben mensen elkaar verhalen verteld. Daar hebben we ons besef van geschiedenis aan te danken, maar zelfs meer dan dat. Door die duizenden jaren van verhalen aan kampvuren, heeft het gevoel voor spanning zich een weg gevonden tot in ons DNA. Instinctief voelen we wanneer we ons publiek bij de lurven hebben.
De kunst is nu, om deze onbewuste vaardigheid dusdanig te onderzoeken, dat je hem bewust kunt inzetten.
Dat betekent: steeds alert zijn als je bij jezelf merkt dat je geraakt bent door een film, een boek. En onderzoeken waarom dan. Maar ook je eigen vondsten onder de loep leggen. Je hebt een passage geschreven waar je intens tevreden over bent. Welnu, probeer uit te vogelen waarom hij je bevalt. Instinct is mooi, maar de meester weet dat instinct in goede banen te leiden.
Nanda Huneman
Laatste berichten van Nanda Huneman (toon alles)
- Leren schrijven doe je zo! - 8 september 2021
- Begin je boek met een proloog - 9 oktober 2020
- Schrijf een pakkend begin van jouw boek - 27 augustus 2020
Prima verwoord David. Net zoals met kook recepten, maak ik mijn eigen regels, terwijl ik alle schrijf adviezen vaag in mijn achterhoofd heb zitten. Je karakter moet zich weerspiegelen in je manuscript. Op voorgekookte tekst zit niemand te wachten. Sinds een dikke vijf jaar zit ik dagelijks gemiddeld 6 uur achter mijn laptop om mijn fantasie in verhalen te spuien. Hoe meer je dat doet, hoe beter het gaat en ook van je eigen eerder gemaakte fouten leer je.
Wauw, 6 uur per dag schrijven… Dat is echt ongekend!
Ik denk dat de dagen waarop ik zo lang heb geschreven op een hand te tellen zijn.
Goed werk!
David
De 2e basisregel die je benoemd is zeker een goede. Ik ben nog niet zo heel erg lang geleden begonnen met het schrijven van mijn eerste verhaal. Toen ik er mee begon was ik te veel bezig met hoe het volgens anderen zou moeten. Gelukkig heb ik dat nu niet meer, ik heb nu namelijk nog meer plezier in het schrijven dan in het begin!
Sinds enkele maanden volg ik een cursus creatief schrijven. Hiervoor wist ik echt niet hoe ik een verhaal moest schrijven, nu wel. Daarom denk ik dat cursussen en boeken over ‘schrijven’ best nuttig kunnen zijn. Uiteraard moet je gewoon schrijven zoals jij schrijft. Een cursus is zoiets als de bodem van een taart.
Goed gezegd, Ton,
De bodem van de taart heb je nodig, anders kun je weinig uitrichten met je kersen en je slagroom.
Succes!
David
Ik had een vraag, ik weet niet of dit gepast is bij dit kopje maar het was het enige waar ik het voor mijngevoel kon ‘plaatsen’.
Al enige tijd ben ik bezig met mijn roman en probeer ik steeds lekker lopende zinnen te kweken die soms gelijk uit mijn vingers over het toetsenbord glijden en op mijn ‘digitale papier’ komen en soms is het met wat meer moeite, meer op de bonnevoie zeg maar.
En dat is eigenlijk precies wat ik wil aankaarten, het woord ‘bonnevoie’, is het verstandig om woorden als ‘et-voilla’ en ‘bonnevoie’ te gebruiken in je roman? Of zal het alleen maar afleiden omdat mensen ineens hun tekst moeten vertalen? Instead of the easy going text they are used to?
Ik vind het best een lastig iets, zeker omdat het mijn eerste roman is en je er dan natuurlijk direct alles in probeert te verwerken dat je leert, leest en hoort.
Alvast bedankt voor je reactie!
Mvg.
Nicky
Natuurlijk mag je woorden van een andere taal gebruiken, mits het natuurlijk in je oeuvre past. Niet te hooi en te gras om zogenaamd interessant over te komen.
Hoi Annematie,
Ontzettend bedankt voor je reply, ik zat flink te dubben of ik het wel of niet moest doen. Het ging om het volgende stuk tekst:
“…Me haar was nog nat, de wind waaide pittig en ik was helemaal verwarmd door de veel te hoge temperatuur in de kapsalon van Mark. Maar ach, ik had immers zelf gezegd dat ik het wel thuis ging föhnen. Ik had ook eigenlijk helemaal geen zin om daar nog uren te blijven zitten en in stilte van Mark naar andere mensen moeten luisteren die hun “problemen” op de bonnevoie gooiden. Het ging altijd om niks. ‘o me kind is zó ontzettend vervelend, hij is zo verwaand maar ja, hij wilde nou eenmaal graag die Porsche hebben, dus me man kon het niet laten..” hoorde ik een uit de hoogte gevallen vrouw…”
Ik hoop dat het past en anders zoek ik gewoon nog even verder naar een passend woord wanneer het me schikt.
Nogmaals bedankt!
Mvg.
Nicky
Hoi Nicky,
Ik heb mijn eerste boek geschreven vorig jaar (non-fictie) en wat ik vooral geleerd heb is dat het moet lezen als een trein. Als je schrijft zoals je spreekt, kan er niets mis gaan. Dus als ‘bonnevoie’ daar gewoon tussenpast… gewoon doen! Ik gebruik altijd de writing machine als ik vastloop in schrijven.
Veel succes!
Ine
Hoi Ine,
Wat is de Writing Machine?
Groet, Bo.
vraag ik ben met een boek bezig ,ik weet dat je moet schijven waar het afspeelt maar mag je bestaande adressen gebruiken ? en bedrijven?
je werkt ergens je heb familie in een bedrijf ben benieuwd
Hi Mary,
Tja, dat hangt er vanaf hoe herkenbaar je wilt dat het is.
Ik vervorm het meestal een beetje, zodat je andere mensen niet schaadt, maar dat de situatie voor het verhaal wel herkenbaar en functioneel blijft.
Groet, Nanda
Hoi Bo,
Ik heb de werkwijze van de writing machine uitgelegd via volgende link.
Passievoorschrijven.be/schrijftips/hoe-schrijf-je-op-5-minuten-een-kortverhaal/
Mocht je nog vragen hebben, dan laat je het maar weten via mail.
groetjes,
Ine
Ik ben mijn biography aan het schrijven. Daarin zal ik dus ervaringen opnemen, waarbij andere mensen betrokken zijn. Als ik een slechte ervaring met iemand heb gehad en ik dat vermeld, zijn er altijd mensen die na kunnen trekken, al zou ik zeggen dat het iemand was die ik op straat tegen kwam, maar dan raakt het verband in mijn verhaal zoek. Is mijn ervaring met die persoon heel ernstig en ik meld het in het openbaar, dan kan er iemand zijn die er aanstoot aan neemt en ik zou dan misschien in overtreding zijn, wat strafbaar kan zijn? Kunt u daar iets over zeggen? Met vriendelijke dan en groeten, Max.