Lang was ik ervan overtuigd dat ik mezelf pas een schrijfster kon noemen als er een gepubliceerd boek op mijn naam stond.
Ik moest een erkende uitgever vinden om mijn manuscript naar toe te sturen. Want een boek uitgeven in eigen beheer was iets voor amateurs. Voor mislukkelingen die nergens tussen komen omdat ze simpelweg niet kunnen schrijven.
Vastbesloten was ik om de wereld te bewijzen dat ik een echte schrijfster was.
Manuscript echt uitgeven
Vijf manuscripten stop ik zorgvuldig in grote enveloppen. Compleet met een synopsis en een inleidende brief. Keihard draai ik ‘ Halleluja’ van Jeff Buckley. Binnen een maand krijg ik een e-mail van een van de uitgeverijen. Ze nodigden me uit voor een gesprek. Zie je nou wel. Ik kan het.
Ik klim de drie trappen van het pand aan de grachtengordel op. Zie mij klimmen naar de top van de literaire wereld! Ik neem plaats aan de ruime tafel. Ja, ze vinden dat ik kan schrijven.
‘Het boek mist iets. Kan je het persoonlijker of spiritueler maken?’ vragen ze.
‘Natuurlijk,’ zeg ik zelfverzekerd.
Een innerlijk stemmetje piept nog: maar dit boek ging toch niet over jou? Maar over Indiase vrouwen? Daar luister ik niet naar. Ik wil uitgegeven worden.
Ik ga achter mijn computer zitten en schrijf mezelf het verhaal in. Na wekenlange noeste arbeid stuur ik het manuscript op. Een week later krijg ik antwoord. ‘Sorry, maar dit is te spiritueel. Dat past niet in ons fonds.’
Keihard dender ik van de trappen van mijn literaire carrière af.
Manuscript nep uitgeven
Ondertussen krijg ik stuk voor stuk de andere manuscripten terug. ‘Stijl past niet in ons fonds.’ ‘Onderwerp past niet in ons fonds.’ ‘Dit is geen reisboek.’
Ik heb een borrel nodig en ga naar mijn stamkroeg.
‘Hoe is het met je boek?’ vraagt de barvrouw mij.
‘Ik wil het er niet over hebben.’ Ik neem een slok bier.
‘Kan je het niet in eigen beheer uitgeven? Een oude schoolvriendin van mij is Free Musketeers begonnen, zij…’
Demonstratief houd ik mijn lege fluitje in de lucht om aan te geven dat ik er nog een wil en niet op advies zit te wachten.
Diezelfde nacht kom ik laat en enigszins aangeschoten thuis. Ik pak een manuscript van de stapel teruggestuurde exemplaren. Ach, waarom ook niet. Ik google Free Musketeers. Schrijf het adres op de laatste grote envelop en post ‘m nog diezelfde nacht. Nanda, de nepschrijfster.
Bezinning
Een week daarna ga ik naar India. Om me te bezinnen in een klooster. 35 dagen lang ben ik stil. Alle tijd om na te denken. Over dat verdomde boek. Ik kijk naar binnen en zie een uitgeput meisje. Met smart zit ze te wachten op erkenning. Wachtend totdat iemand met visie en macht zegt: Nanda Huneman is een schrijfster.
Die macht heb ik bij de uitgeverijen gelegd. Logisch. Want zo werkt het. Zij bepalen wie er uitgegeven wordt. Wie er gepromoot en verkocht wordt.
Terwijl ik door de hitte slenter begin ik me langzaam te realiseren dat ik mijn lot uit handen heb gegeven.
In eigen beheer uitgeven
Als ik uit de retraite kom en mijn e-mail check, zie ik meteen die van Free Musketeers. Ze willen mijn boek uitgeven. Echt enthousiast ben ik niet.
Met het nieuws ga ik bij de Indiase vrouw op bezoek die de hoofdrol in mijn speelt .
‘Vanaf nu ben je echt een hoofdpersonage,’ zeg ik tegen Gauri.
Ze slaat haar handen in een. ‘Dit boek is echt belangrijk voor de Indiase vrouw!’
Het is net alsof ik wakker word uit een droom. Een droom die alleen maar over mij ging. Die Indiase vrouwen. Dààr ging mijn boek over.
Ik was aan dit boek begonnen omdat ik het belangrijk vond dat de verhalen van deze alleenstaande vrouwen opgeschreven en dus gelezen zouden worden. Maar in plaats van dat boek uit te willen geven, wilde ik mijn ego publiceren!
Daar, tussen die Indiase vrouwen, valt er opeens een gewicht van mijn schouders. Ik neem mijn lot weer in eigen beheer. Halleluja.
Blijf je verhaal trouw
Als je schrijft, ben je een schrijver. Laat je niet gek maken.
Kijk zorgvuldig welke mogelijkheden er zijn om je boek uit te geven. Blijf die manuscripten opsturen. Misschien heb je het geluk dat iemand je talent opmerkt en je boek wil uitgeven. Maar blijf onthouden: als je boek niet uitgegeven wordt, zegt dat niet meteen dat je boek slecht is. En al helemaal niet dat je geen echte schrijver bent.
En nog belangrijker: het gaat niet over jou. Het gaat om het boek. Dat inzicht bespaart je een gekwetst ego. Blijf trouw aan je verhaal. En als uitgeven in eigen beheer dit verhaal ondersteunt, doe het dan. Het is een prachtige kans.
[wave] Meer schrijftips? Vraag de gratis schrijfles aan.
Nanda Huneman
Laatste berichten van Nanda Huneman (toon alles)
- Leren schrijven doe je zo! - 8 september 2021
- Begin je boek met een proloog - 9 oktober 2020
- Schrijf een pakkend begin van jouw boek - 27 augustus 2020
