Eigen boek vol levendige dialogen schrijven met deze supertip

‘Sorry, ik wil niet veel zeggen, maar…’ Zodra je deze uitspraak hoort, weet je dat de spreker juist wél veel wil zeggen. En er zit een element in dat je kunt gebruiken om je dialogen tot leven te wekken in je eigen boek. Het verwijzen naar het zeggen zelf.

Levensechte dialogen

Je zult versteld staan hoe vaak we in spreektaal een zinsnede inlassen waarin we ons spreken becommentariëren. En omdat je streeft naar levensechte dialogen, laat je deze mogelijkheid in je eigen boek natuurlijk niet onbenut.

De man van de wereld

‘Omdat we samen verantwoordelijk zijn voor deze klus voel ik een bepaalde, laat ik zeggen… verbondenheid.’ Dit personage wil zichzelf een air van losheid aanmeten. Een man van de wereld die de woorden achteloos bij elkaar raapt. Met zijn ‘laat ik zeggen’ zie je hem al helemaal zitten: soepele armgebaren, benen op het bureau.

De onderdanige

‘Ik moet zeggen dat ik soms wel moeite heb met de hele, nou ja, gang van zaken.’ Het is moeilijk voor te stellen dat hier een directrice van een groot transportbedrijf. Deze dame verontschuldigt zich tijdens haar zin voor het feit dat ze een mening heeft.

De onoprechte

‘Ik zeg het niet graag, maar je hebt er wel een handje van om nét naar de wc te gaan als we gaan afwassen.’ Het is helemaal niet waar dat deze persoon het niet graag zegt. Welnee, ze geniet ervan de wc-ganger op zijn nummer te zetten. De spanning tussen wat het personage zegt en wat het bedoelt, is iets waar je, al schrijvend, steeds naar op zoek bent.

De zogenaamd niet-oordelende

‘Het was niet direct een doorslaand succes, en dan druk ik me voorzichtig uit.’ Het personage in je eigen boek dat deze zin zegt doet zich voor als iemand die de anderen wil sparen. Ze wil geen kwaad spreken, maar aan het eind van de zin valt ze alsnog door de mand. Ze haalt de voorzichtige formulering onderuit door aan te stippen dat hij eigenlijk té voorzichtig is. Het was helemaal geen succes! En dat lag niet aan haar…

De harde, doch rechtvaardige

‘Oké, laat ik het dan anders zeggen…’ Hier wil iemand zijn gesprekspartner inwrijven dat deze er geen bal van begrijpt. En het is een opmaat naar het aanslaan van een hardere toon. De onderliggende boodschap is: door je onnozelheid dwing je me ertoe woorden te gebruiken die misschien kwetsend zullen zijn.

De dreiger

‘Luister, ik zeg het je nog één keer…’ Het geduld is op. Uitkijken geblazen: na deze laatste uitleg gaan er wellicht vervelende dingen gebeuren. Hij zegt het niet met zoveel woorden, maar ik zou maar even controleren waar de nooduitgang zich bevindt.

De hartluchter

‘Zal ik jou eens wat zeggen?’ O jee, nu krijg je het te horen. Wat haar al dwars zat sinds ze je ontmoette, gaat ze je nu voor je voeten smijten. Je hebt het aan jezelf te danken. Had je haar maar niet tot het uiterste moeten tergen.

Vijftig frases: help je mee?

Deze frases zeggen een hoop over de personages en hun gemoedstoestand. En er zijn talloze uitspraken die verwijzen naar het zeggen zelf. Ze staan je allemaal ter beschikking bij het schrijven van je eigen boek.

Laten we een doel stellen. We verzamelen met z’n allen vijftig van zulke tussen-zinnetjes. Dat moet toch lukken!

The following two tabs change content below.

David Mulder

Ik geef schrijfles sinds 1999. En natuurlijk zit ik zelf een groot deel van de dag te tikken. Ik maak allerlei soorten teksten, maar de meeste energie steek ik in mijn romans.

Laatste berichten van David Mulder (toon alles)