Basisregels roman schrijven

Wat zijn nu de basisregels waar je je aan moet houden om een goede roman te schrijven?

Er zijn voldoende boeken waarin gepretendeerd wordt dat het antwoord erin staat.

Je kunt al die boeken lezen en alsnog geen idee hebben.

Ik heb geen van die boeken gelezen en toch romans gepubliceerd. Ik ben tot de slotsom gekomen: die basisregels bestaan wel, maar elke schrijver moet die voor zichzelf formuleren. Zoals er geen roman bestaat die elke lezer bekoort, zo zijn er ook geen regels die op elke schrijver van toepassing zijn.

1: Een conflict kan handig zijn

roman schrijvenNu goed, grosso modo zijn er wel bepaalde wetmatigheden te bedenken.

Bijvoorbeeld dat het toch erg handig kan zijn om een conflict in je verhaal te hebben.

Hoewel je dan net weer zult zien dat er iemand opstaat die een aangrijpend boek schrijft waarin de harmonie alom vertegenwoordigd is. (En dat zulks dan toch weer erg schrijnend blijkt te zijn, dat wel…)

Je zou kunnen zeggen dat het drama per definitie tussen mensen ontstaat. Dus dat je personages nodig hebt die op z’n minst menselijke trekken vertonen. Maar ook dan zou ik niet raar opkijken als er binnenkort iemand een boek uitbrengt waarin alleen de wind een belangrijke rol speelt.

2: Slik niets voor zoete koek

Met andere woorden: wees geïnteresseerd in alles wat je te weten kunt komen over het schrijven van romans. Maar wees ook onafhankelijk. Slik niets voor zoete koek. Ook niet als de adviezen komen van een schrijver die je enorm bewondert.

Elke schrijver heeft haar eigen schrijfproces. Je bespaart jezelf een hoop frustratie als je dat in je achterhoofd houdt. De adviezen uit hulpboeken zijn goed bedoeld. Probeer ze ook zeker uit. Maar laat ze weer vallen als ze je het schrijfplezier ontnemen.

3: Gevoel voor spanning zit in ons DNA

Generatie na generatie hebben mensen elkaar verhalen verteld. Daar hebben we ons besef van geschiedenis aan te danken, maar zelfs meer dan dat. Door die duizenden jaren van verhalen aan kampvuren, heeft het gevoel voor spanning zich een weg gevonden tot in ons DNA. Instinctief voelen we wanneer we ons publiek bij de lurven hebben.

De kunst is nu, om deze onbewuste vaardigheid dusdanig te onderzoeken, dat je hem bewust kunt inzetten.

Dat betekent: steeds alert zijn als je bij jezelf merkt dat je geraakt bent door een film, een boek. En onderzoeken waarom dan. Maar ook je eigen vondsten onder de loep leggen. Je hebt een passage geschreven waar je intens tevreden over bent. Welnu, probeer uit te vogelen waarom hij je bevalt. Instinct is mooi, maar de meester weet dat instinct in goede banen te leiden.

The following two tabs change content below.

Nanda Huneman

Als tiener had ik de vaste overtuiging dat schrijven zweverig was. En ik was al zo’n dromer! Mijn moeder noemde me een ‘luchtfietser’. Daarom leek het mij niet slim om mijn leven aan schrijven te wijden.

Laatste berichten van Nanda Huneman (toon alles)