Van niks naar novelle: aflevering 8. Volg hoe schrijfcoach David in de aanloop naar Schrijf! 2015 een compleet boek schrijft. Deze week vertelt hij over zijn interview met een boomverzorger en hoe interviews jou kunnen helpen.
Vandaag ben ik op bezoek gegaan bij Ruben Scheers, boomverzorger van beroep. Ik had dringend behoefte aan informatie over het vak, aangezien mijn hoofdpersoon Markus datzelfde werk heeft. Hoewel je zou denken dat er voldoende te schrijven overblijft zonder het te hebben over het werk van Markus, viel dat tot nu toe toch tegen.
Je personage wordt gevormd door zijn werk
En toen ik eenmaal al mijn vragen had gesteld aan Ruben, snapte ik ook waarom. Niet alleen heb ik scènes in mijn hoofd waarin Markus de boom in klimt en waarin ik refereer aan zijn beroep. Het is ook zo dat het personage gevormd wordt door het werk dat hij doet.
Hoe is hij ertoe gekomen? Waarom is dit het werk dat hij heeft gekozen? Hoe voelt hij zich als hij hoog in die boom zit? In het uurtje dat ik met Ruben sprak ben ik veel te weten gekomen over Markus.
Je vindt meer thema’s en diepgang
Het personage heeft aan diepte gewonnen. Bovendien inspireerde het gesprek me om beter na te denken over de thematiek van het verhaal. Door de verhalen van Ruben kwam ik helemaal in de wereld van de bomen terecht. Dat maakte me opmerkzaam op metaforen die in het verhaal een rol kunnen spelen.
Het neerhalen van een grote boom kan symbool staan voor de onttakeling van het huwelijk tussen Markus en Pon. Een val uit een boom voelt wellicht hetzelfde aan als alle zekerheid van een huwelijk wegvalt en je er alleen voor staat.
Je vergroot de geloofwaardigheid door specifieke details
We hebben tijdens ons gesprek veel tijd besteed aan de puur technische aspecten van het boomverzorgen. Welke instrumenten gebruik je bij het naar boven klimmen? Wil je het geloofwaardig opschrijven, dan kun je niet aankomen met wat vage beschrijvingen.
In het gesprek kwamen ook lekker veel specifieke termen ter sprake. Ik verheug me er nu al op om die in de tekst te gebruiken. Bomen die aangetast zijn door de korsthoutskoolzwam. Een pistoolzaagje gebruiken om takken te snoeien. Als je naar beneden valt, heb je een valversnelling van 9,8 meter per seconde. Wel een lekkere titel, trouwens: Valversnelling.
Wat ook fijn is aan zo’n interview: je kunt je ideeën toetsen. Is het geloofwaardig dat een boomverzorger last krijgt van zijn ruggengraat? Zie je vaak dingen vanuit de top van een boom, die andere mensen niet zien? Is het geloofwaardig dat Markus zonder zekerheidslijnen de boom in gaat? En met een beetje geluk vertelt zo’n specialist je nog wat extra wetenswaardigheden die je kunt gebruiken in je verhaal.
Dus altijd aan te raden: interview iemand die je van specifieke informatie kan voorzien. Het is leuk om te doen en het geeft je veel materiaal.
Lees de eerdere blogposts over ‘Van niks naar novelle’:
- 0: Van niks naar novelle
- 1: Hoe kies je de naam van je personage? Zoek dubbelheid
- 2: Je eigen schrijfmethode werkt altijd het beste
- 3: Metafoor nodig? Hoe je inspiratie haalt uit wetenschappelijke teksten
- 4: De eerste scène!
- 5: Herschrijven: zo verandert een eerste scène
- 6: Ontdekkend schrijven: laat je inspireren door mogelijkheden
- 7: Lukt het schrijven niet? Geef je verhaal nóg meer aandacht
David Mulder
Laatste berichten van David Mulder (toon alles)
- Hoe je hoofdstukken schrijft die zinderen - 12 mei 2021
- Hoe schrijf je over jouw eigen leven? - 1 februari 2021
- Vier tips om meer te schrijven in minder tijd - 22 juli 2020
leuk!
David,
Dapper en edel om zo je schrijfproces met ons te delen. Ik hen de eerste ‘lessen’ globaal doorgenomen en vind het zeer interessant. Ik zal je blijven volgen, vind het erg spannend, vooral de correcties op de vorige versies.
Groet
Perfect, ik ga meer van dat soort blogs posten. Mijn eigen schrijfsels becommentariëren…
Ik vindt het ook herkenbaar en leerzaam wat je allemaal opschrijft.
Ik vindt wel dat je iemand bent van de metaforen. Daar wilde ik wat over zeggen, maar toen dacht ik aan wat je eerder gezegd hebt: iedereen schrijft zoals hij schrijft. Dus dat is gewoon jou ding.
Interessante stukken!
Ik weet het: veel metaforen. Ik ben er gek op. En sommige lezers totaal niet. Dus die vallen af. Ach, you win some, you lose some. Je zult nooit alle lezers kunnen plezieren.
Beste David,
Bedankt dat je ons een kijkje geeft in jouw schrijfproces. Zelf zou ik dat niet aandurven. Alleen al omdat ik bang ben dat iemand iets van me zou pikken.
Zelf ben ik bezig met een epische fantasie verhaal.
Vaak als ik dat soort verhalen lees, dan vind ik dat de auteurs veel te veel woorden verspillen aan de beschrijving van de omgeving waar de karakters zich bevinden. Ieder detail wordt dan beschreven. Zelf vind ik dat tijdverspilling. Natuurlijk moet je een duidelijke beschrijving geven waar de scène zich op dat moment afspeelt. Maar ik doe dit het liefst in grote lijnen en laat de rest over aan de verbeelding van de lezer. En natuurlijk heeft ieder zijn eigen schrijfstijl. Maar ik vind het vaak jammer, puur omdat ik vind dat je de lezer de ruimte moet geven om zijn of haar verbeelding de vrije loop te laten.
Zou graag jouw mening hierover willen weten. En nogmaals bedankt dat je zo gul bent om jouw lijdensweg met ons te delen. Erg dapper.
Nou, een lijdensweg… dat is overdreven. Maar zeker, het schrijven gaat met ups en downs en als het minder gaat, dan kan dat me soms wel dwars zitten.
Tja, iets aan de verbeelding overlaten voor de lezer; ik kan me voorstellen dat je dat zegt. Je wilt het niet allemaal invullen. Maar ik wil je ook waarschuwen, want als de lezer geen idee heeft waar de personages zich bevinden, dan wordt het gissen. En sommige lezers hebben nu eenmaal niet zo’n geweldige fantasie (als dat wel zo was, dan waren ze waarschijnlijk schrijver geworden). Dus probeer in ieder geval een aantal details te geven, zodat je een sfeer neerzet. En je hebt gelijk: als je het al te uitgebreid doet, dan wordt het slaapverwekkend en stroomt de spanning uit de scène.
Hoi David,
Hartstikke leuk dat jij je schrijfproces met ons wilt delen.
Ik ben zelf ook bezig met een roman en heb voor mijn hoofdpersonage een beroep gekozen waar ikzelf niet veel vanaf weet.
Nu wil ik ook graag iemand interviewen die meer weet van het beroep. Alleen weet ik niet zo heel goed welke vragen ik kan stellen. Voor de vragen die ik tot nu toe heb bedacht ben ik binnen vijf minuten waarschijnlijk al uitgesproken.
Bestaat er ook een format voor dit soort vragen of heb je alles zelf bedacht?
Misschien kun je mij een aantal tips geven voor welke vragen ik allemaal zou kunnen stellen?
Groet Daniela
Het is handig om te weten wat je je hoofdpersoon allemaal wilt laten doen. Dan weet je ook de missende informatie. Stel je voor hoe je hp naar haar (zijn) werk gaat, wat ze draagt, wat er in haar tas zit. Stel je een scène voor die zich op haar werk afspeelt. Probeer deze te schrijven en zo merk je vanzelf welke details je niet kunt beschrijven omdat je kennis mist.
Heerlijk al die tips.
personages aanvullen, betreft doen en laten ,leefstijl
, gewoon /uniek.
En vooral blijven schrijven , ideeen en eigen ervaringen, met mensen om je heen.
soms val je van de ene verbazing in de ander.
Zolang ik nog geen “officieel uitgekomen boek”heb geschreven voel ik me wat opgelaten om iemand informatie te vragen voor mijn verhaal….alsof ik mezelf tot schrijver bombardeer terwijl ik dat (nog) helemaal niet ben…herkenbaar of ben alleen ik zo onzeker daarover?
Ja, je moet een beetje brutaal zijn. Je kunt gewoon eerlijk zeggen dat je nog geen boek gepubliceerd hebt. Maar als je enthousiast bent over je schrijven, zullen mensen het alleen maar leuk vinden om je te helpen. En zeggen ze ‘nee’: jammer dan, en je belt gewoon een volgende expert.