Ontdek waarover je (écht) wilt schrijven - Boekschrijven.nl

Je wilt schrijven. Maar het ontbreekt je aan inspiratie. Althans, dat denk je. Je weet niet waarover je wilt schrijven.  Of hoe je moet beginnen. En een stemmetje in je hoofd zegt dat je helemaal niet kan schrijven.

Maar dat is niet waar. Inspiratie is er altijd. Als je maar op de goede plek zoekt.

Zoek niet langer op de verkeerde plek

Het probleem is dat we vaak op de verkeerde plek naar inspiratie zoeken. Ik noem dat: we proberen het te vaak bij de voordeur.

We drukken op de bel, bij onze eigen strak gelakte voordeur. Daar willen we naar binnen, daar vragen we om inspiratie. We vragen toestemming aan onze meest strenge poortwachters.

De criticus houdt graag de wacht. En doet het liefst de deur niet open. Argwanend kijkt hij door het gaatje in de deur. “Weer zo iemand die denkt dat ie kan schrijven,’  gromt hij. En sloft weer naar binnen.

Of misschien doet de twijfelaar open. Met een kiertje, terwijl de ketting nog op de haak zit.

’Schrijven? Nee ik geloof niet dat we daar talent voor in huis hebben.’

inspiratie schrijven

Geen contact kunnen krijgen met je inspiratie

Zo staan we daar op de drempel. Overrompeld door al die stemmen die in ons wakker worden als we verbinding met onszelf gaan maken.

En weg is de lust om te schrijven.

We proberen we nog even in discussie te gaan met de poortwachters. Maar dat win je nooit. Zij zijn gespecialiseerd om gasten die graag rondneuzen (en dat doen schrijvers) buiten de deur te houden.

Probeer het via de achterdeur

De truc is om een andere ingang te vinden. En niet weer op diezelfde bel te drukken om je criticus te overtuigen dat je wel kan schrijven.

Nee, ga op zoek naar de achterdeur. Die is niet altijd makkelijk te vinden. Achterdeuren zijn voor bekenden, die de weg kennen. Ze leiden via het steegje langs het huis. Of het paadje over het erf, inclusief blaffende hond.

Ook zien achterdeuren er niet altijd even aantrekkelijk uit. Het zijn geen strak aangelegde voortuinen, waarin jouw boek klaarligt, netjes aangeharkt in hoofdstukken.

Achtertuinen zijn chaotisch, er scharrelen kippen en er ligt troep. Hier woekeren halve herinneringen en vage verhalen. Maar er bloeit inspiratie te over. Hier zijn geen poortwachters, de deur naar de keuken en de woonkamer staan wagenwijd open. Welkom.

Neem het schrijven niet te serieus

Maar hoe vind je jouw achteringang? Zodat je om je poortwachters heen kan? Hoe kom je in je creatieve achtertuin?

De truc is om schrijven, en het resultaat daarvan, niet al te serieus te nemen. Laat wat speelsheid toe. Wat rommeligheid. Probeer niet meteen een goed boek te schrijven, die door de brievenbus van de voordeur past.

Begin bijvoorbeeld met losse tien minuten oefeningen. Schrijf tien minuten over je oma. Over appeltaart. Over je achtertuin. Over de herfst.

Laat die pen rollen

Ook als je geen inspiratie hebt. Want vaak is dat maar een idee. Of een uitspraak van de poortwachter. Die jou wil laten geloven dat je niet kan schrijven. Luister daar niet naar. Verlaat de voordeur, loop om het huis heen, langs die blaffende hond (die niet bijt) en ga schrijven in de achtertuin.

Inspiratie raakt nooit op

Inspiratie is er namelijk altijd. Een omweg nemen helpt om de achterdeur te vinden. Ga voetballen, naar een festival, een expositie. Doe iets wat leuk is. Daarin vind je het deurtje dat naar binnen leidt.

Ontspannen ga je daarna in een café zitten. Vraag jezelf niet af of je inspiratie hebt. Want je weet, inspiratie komt, als je maar begint. Inspiratie kan je maken. Inspiratie is van jou, niet van de poortwachter. De deur staat wagenwijd open.

The following two tabs change content below.

Nanda Huneman

Als tiener had ik de vaste overtuiging dat schrijven zweverig was. En ik was al zo’n dromer! Mijn moeder noemde me een ‘luchtfietser’. Daarom leek het mij niet slim om mijn leven aan schrijven te wijden.

Laatste berichten van Nanda Huneman (toon alles)