Voordat ik deze eerste zin opschreef, de zin die je nu leest, was het beeldscherm een minuut lang leeg.
In die minuut werd ik me bewust van de veelomvattendheid van het Niets.
Het interessante van ‘niets’ is, dat het tegelijk heel klein en heel groot is. Om in schrijftermen te blijven: zolang er nog geen woord op papier staat, is je productie kleiner dan een zandkorrel en tegelijkertijd is alles nog mogelijk. Er is een veelheid van keuzes waar je wanhopig van kunt worden.
Iets om je aan vast te houden
Dat verandert zodra je een eerste zin opschrijft.
Het aantal mogelijkheden wordt kleiner. En: nu heb je houvast. Je kunt er een tweede zin aan vastplakken. Je kunt die eerste zin gaan veranderen. Vergelijk het met een bergbeklimmer die een flinke uitstulping in de rots voelt, waar hij zijn hand omheen kan leggen. Dat is de eerste zin voor een schrijver.
Dus het is zaak om zo snel mogelijk iets op papier te krijgen. Ook al zijn het woorden waar je ontevreden over bent. Een eerste versie is per definitie nooit naar tevredenheid. Het gaat erom dat er iets staat waarop je voort kunt borduren.
Het hoeft niet (meteen) perfect
Er zijn mensen die te lang wachten met beginnen aan een tekst, omdat ze willen dat het meteen perfect is. Maar de meeste tijd die ik aan schrijven besteed, gaat op aan herschrijven. De oorspronkelijke tekst is slechts een opstapje. Een heel erg nodig opstapje, dat wel.
Word geen junkie
Dus wacht niet eindeloos met beginnen.
Je hebt echter ook schrijvers die niets anders doen dan beginnen. Ze zijn eraan verslaafd. Dat is weer het andere uiterste. Telkens schrijven ze een vlammende eerste pagina of een spannende verhaallijn waar ze grote plannen mee hebben. Maar na een week verliezen ze de interesse. En dan komt er een nieuw fantastisch idee waar ze op duiken.
Is dit een herkenbaar patroon voor jou, dan zou ik daar eens aandachtig naar kijken. Kennelijk is er een punt in het schrijfproces waar je elke keer op vastloopt. Door je aandacht snel te verplaatsen naar een nieuwe aanzet, hoef je de strijd niet aan te gaan.
Versla de draak
Maar er is een draak die overwonnen moet worden. En die verdwijnt niet door te besluiten dat je ‘op je verhaal bent uitgekeken’. Bij je volgende poging staat hij net zo vrolijk weer op je te wachten. Dus trek je zwaard en ten aanval! Bijt je vast in je verhaal tot je over het dode punt bent. Dan opent zich een grote koffer aan mogelijkheden.
Beginnen. Het is in feite het belangrijkste moment van het schrijven van een verhaal. Want als je niet begint, heb je niets. Maar zodra je eenmaal van start bent gegaan, dan is dat een gepasseerd station. De plank waarmee je over de sloot bent gekomen neem je tenslotte ook niet mee op je verdere tocht.
Iedereen is een beginner
Zelfs de meest doorgewinterde schrijver is een beginner. Elke dag opnieuw. We zijn het allemaal. Want een verhaal komt maar op één manier op gang… Door te beginnen.
Wat voor beginner ben jij? Deel het met je schrijfvrienden op Boekschrijven.nl.
David Mulder
Laatste berichten van David Mulder (toon alles)
- Hoe je hoofdstukken schrijft die zinderen - 12 mei 2021
- Hoe schrijf je over jouw eigen leven? - 1 februari 2021
- Vier tips om meer te schrijven in minder tijd - 22 juli 2020
Ik moet heel erg mijn draak verslaan! Ik heb niet het probleem dat ik op mijn verhaal ben uitgekeken, maar ik krijg tussendoor vaak andere ideeën die ik niet in het verhaal kan ‘integreren’ waardoor ik weer aan een nieuw verhaal begin. Ik heb hierover ook een stukje op mijn blog geschreven en las daarna dit artikel. Ik heb gelijk een edit onder mijn blogartikel gezet met een link naar dit artikel 😉 erg nuttige tip, die draak moeten overwinnen. Ik heb mijn zwaard getrokken en ga ten aanval!
Goed zo! Voor schrijven heb je moed nodig.
Ik heb veel inspiratie over schrijven over zelf ge beleefde avontuurlijke reizen maar ben leek in notie’s maken ik heb mooie verhalen verzameld maar weet ze ni te uiten!
Ik ben echt een “junkie.”
Ik heb denk ik wel 5 verhalen, die ik wil schrijven.
Maar ik ben altijd op zoek naar HET verhaal.
Het verhaal wat ik weet, dat ik geboren voor ben te schrijven. Net zoals J.K. Rowling, niemand anders had zoiets kunnen doen. Ik weet, op een of andere manier, dat ik ook geboren ben om HET verhaal te schrijven… alleen welk verhaal weet ik niet? Daarom ben ik hopeloos op zoek naar een goed idee en een goede inspirtatie voor HET boek!
Ik zou graag een boek willen schrijven over hetgeen ik meegemaakt heb in m’n huwelijk, veel vrienden pushen mij dagelijks om dit te doen.
Echter weet ik niet hoe te beginnen.
Het moet een boek worden die tevens informatief is en anderen aan het denken zet alvorens ergens voor te gaan! In grote lijnen gaat het over een huwelijk met een geïmporteerde partner ( om even niet in te gaan op land van herkomst) en het leven met een drugsbaron. Kunt u mij tips geven over hoe te beginnen?
Ik wil zelf heel graag een boek schrijven, ik weet ook al waarover en ik heb al personages in mijn hoofd. Maar als ik steeds een begin heb gemaakt en er enthousiast over ben, dan ben ik er de volgende dag gelijk op uitgekeken of dan heb ik door het lezen van een boek of een film weer een heel ander idee en dan verander ik het gelijk.
Wat moet ik doen?
Dat is voor veel schrijvers een herkenbaar probleem. Ik kan je aanraden om jezelf ertoe te zetten om het wat langer vol te houden met een verhaal. Want dan ontwikkel je jezelf. Als je steeds op hetzelfde punt stopt, is dat ook het punt waar je ontwikkeling stopt. Ja, het kan zwaar zijn om het enthousiasme weer op te wekken voor iets waar je op uitgekeken bent. Maar je hebt als schrijver veel mogelijkheden om iets toe te voegen, zodat je er weer zin in krijgt! Als je eraan doorwerkt, zul je ook merken dat de ideeën gaan stromen. Dus even door de zure appel heen bijten… Succes.